دوره 26، شماره 104 - ( 10-1396 )                   جلد 26 شماره 104 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Post-Stroke Seizure and Its Risk Factors . JGUMS 2018; 26 (104) :1-13
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1566-fa.html
صابری دکتر عالیا، قایقران‌ دکتر امیررضا، کاظم نژاد‌ دکتر احسان، نصیری لاکه‌ مهسا، کاظمی‌ سمانه. تشنج در پی سکته مغزی و عوامل خطرزای آن. مجله علوم پزشکی گیلان. 1396; 26 (104) :1-13

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1566-fa.html


1- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه نورولوژی، بیمارستان پورسینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
2- گروه نورولوژی، بیمارستان پورسینا‌، دانشکده پزشکی‌، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
3- ‌گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پرستاری مامایی‌ شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
4- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
5- معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
چکیده:   (21386 مشاهده)
مقدمه: تشنج یکی از پیامد‌های سکته مغزی استکه به صورت زودرس و دیررس رخ می‌دهد و در صورتی که به هیپوکسی مغزی بیانجامد وضعیت بیماران سکته مغزی را بدتر می‌کند. تعیین فراوانی و عوامل خطرزای آن به پیش‌بینی بروز و رعایت احتیاط لازم در بیماران سکته مغزی کمک می‌کند.
هدف: تعیین شیوع و عوامل‌ خطرزای تشنج متعاقب سکته مغزی.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی_ مقایسه‌ای بر 1256 بیمار که با تشخیص سکته مغزی در بخش مغز و اعصاب بیمارستان پورسینای رشت بستری شده بودند، انجام شد.‌گرد‌آوری داده‌ها با چک لیست طراحی شده و از پرونده‌های بیماران یا در تماس تلفنی با خانواده بیمار، یا در صورت نیاز مراجعه حضوری به درمانگاه‌های نورولوژی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد.آنالیز داده‌ها باآزمون‌های  tمستقل و مجذور کای و الگو رگرسیون لجستیکی در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.‌‌ سطح معنی‌داری آزمون‌ها در این مطالعه 5/0>p در نظرگرفته شد.
نتایج: از بیماران مورد بررسی، 46 بیمار‌(29/3%)‌ با میانگین سنی 11‌±8/62 سالگی دچار به تشنج بودند.6/69% دچار تشنج زودرس و 4/30% دچار تشنج دیررس بودند. آمبولی مغزی‌(032/0=p)، پیشینه‌سکته مغزی(008/0=p)و سابقه فامیلی سکته مغزی‌(016/0=p سکته مغزی‌ به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های مرتبط با تشنج پس از سکته مغزی تلقی شدند.
نتیجه‌گیری: شیوع تشنج به دنبال سکته‌ مغزی کمابیش‌اندکاست. آمبولی مغزی، سابقه سکته مغزی و سابقه فامیلی سکته مغزی پیش‌بینی‌کننده‌های مرتبط با تشنج پس از سکته مغزی هستند.
واژه‌های کلیدی: تشنج/ سکته مغزی/ عوامل خطر
متن کامل [PDF 256 kb]   (2130 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/11/17 | پذیرش: 1396/11/17 | انتشار: 1396/11/17

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb