دوره 7، شماره 27 و 28 - ( 6-1377 )                   جلد 7 شماره 27 و 28 صفحات 54-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

. Kazemi B, . Ebrahimian M, . Manahiji F, . Ardakany M. Evaluation of Effect of Interferential Currents (IFC) In the Treatment of Stress Urinary Incontinence (SUI) In Patients Referred to Gynecology Clinics of Shiraz University of Medical Sciences. JGUMS 1998; 7 (27 and 28) :49-54
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1837-fa.html
کاظمی دکتر بهروز، ابراهیمیان مریم، مناهیجی دکتر فرهاد، اردکانی دکتر محمد صادق. بررسی اثر جریانهای تداخلی در درمان بی‌اختیاری ادراری استرسی. مجله علوم پزشکی گیلان. 1377; 7 (27 و 28) :49-54

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1837-fa.html


1- دانشیار بخش توانبخشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فارس
2- کارشناس ارشد فیزیوتراپی و عضو هیئت علمی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان فارس
3- ‌استادیار بخش ارولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فارس
4- ‌استاد بخش زنان و مامایی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فارس
چکیده:   (1591 مشاهده)
چکیده‌
این تحقیق بمنظور بررسی اثر جریانهای تداخلی در درمان بی‌اختیاری ادراری استرسی انجام شده که ارزیابی میزان تأثیر این جریانها در این مطالعه بر اساس پارامترهای پروفیلومتری بوده است. این پارامترها شامل حداکثر فشار بسته شدن میز‌راه در حالت استراحت و میزان فشار میزراه در حین افزایش فشار داخل شکمی می‌باشد. تعداد کل نمونه‌ها ۳۵ نفر و همگی آنها مبتلا به بی‌اختیاری ادراری استرسی بوده‌اند. آزمایش پروفیلومتری قبل و بعد از درمان با جریانهای تداخلی انجام شده است.
بیماران طی ۱۲جلسه و هر جلسه ۱۵ دقیقه تحت درمان با جریانهای تداخلی قرار گرفته‌اند.
نتایج این بررسی نشان داد که حداکثر فشار بسته بودن میزراه در حالت استراحت و فشار میزراه در حین افزایش داخل شکمی بعد از درمان با جریانهای تداخلی افزایش یافته و اختلاف معنی داری را از نظر آماری قبل و بعد از درمان نشان میدهند(001/0 P<‌)
نظرخواهی که در پایان دوره درمانی از بیماران شده است حاکی از آن است که ۲۱ بیمار (6۰%) کاملا درمان شده، در ۱۱ بیمار (‌43‌/‌31‌%) بهبودی حاصل گردیده و در ۳ بیمار (‌57/8‌%) باقیمانده هیچ تغییری مشاهده نگردیده است. پس از شش ماه پیگیری ۱۸ بیمار ( 43/ 51%) درمان شده، ۱۴ بیمار (۴۰%) بهبودی یافته، ۱ بیمار ( 86/2%) تغییری نیافته و ۲ بیمار ( 8/5%) احتیاج به عمل جراحی پیدا کردند.
متن کامل [PDF 9155 kb]   (820 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/12/15 | پذیرش: 1397/12/15 | انتشار: 1397/12/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb