دوره 18، شماره 71 - ( 7-1388 )                   جلد 18 شماره 71 صفحات 18-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Aghajanzadeh M, Rahimi A, Partovian M, Golalizadeh D, Moghaddamnia M. The Survival of Patients with Esophageal Cancer after Chemoradiation versus Surgery and Chemoradiation. JGUMS 2009; 18 (71) :13-18
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-234-fa.html
آقاجانزاده منوچهر، رحیمی عباس، پرتویان مرتضی، گلعلی‌زاده دینا، مقدم‌نیا محمدرضا. بررسی میزان بقای بیماران دچار سرطان مری تحت کمورادیوتراپی پس از جراحی و کمورادیوتراپی به تنهایی . مجله علوم پزشکی گیلان. 1388; 18 (71) :13-18

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-234-fa.html


1- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان ، maghajanzadeh@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان
چکیده:   (14916 مشاهده)
چکیده مقدمه: به‌رغم این که در درمان سرطان مری موفقیت‌هایی بدست آمده‌است ولی هنوز این بدخیمی به صورت بیماری پیشرفته موضعی با پیش‌آگهی بسیار ضعیف بروز می‌‌کند. هدف: ارزیابی تأثیر کمورادیوتراپی پس از جراحی(CRT-S) و کمورادیوتراپی(CRT) تنها در پیش‌آگهی این بیماران. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و گذشته‌نگر بود که در سال 1387 در بخش جراحی و رادیوتراپی بیمارستان رازی رشت انجام شد. 71 بیمار از سال 1383 الی 1385 ارزیابی شدند. پرونده‌های بیمارانی که کمورادیوتراپی تنها شده‌بودند و بیمارانی که ابتدا جراحی و سپس کمورادیوتراپی شده بودند تفکیک و ارزیابی شد. نتایج با نرم‌افزارspss بررسی و با آزمون‌های آماری بقا، Meier Kaplan- و Log-Rank تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 71 بیمار، 42 نفر (60%) مرد و 29 نفر(40%) زن بودند. میانگین سنی آنها 10 ± 66 ساله بود. از این تعداد 60 نفر (5/84%) دچار SCC (سرطان سلول سنگفرشی)، 5 نفر (7%) دچار AC (آدنوکارسینوم) و 6 مورد (5/8%) هم با تشخیص سرطان بدون ذکر نوع بافت‌شناسی بودند. از این تعداد 48 نفر (68%) درمان CRT و 23 بیمار(32%) درمان CRT-S شده بودند. در بیماران با ابتلای لنفاوی، بقا 5/11 ماه و در افراد بدون درگیری لنفاوی 5/14 ماه (p>0005) و بقای کل در بیماران زن و مرد به ترتیب 13 و 3/11 ماه بود که نشان از بقای بهتر زنان نسبت به مردان داشت. بقای کل در بیماران با درمان CRT، 5/11 ماه و در بیماران CRT-S، 13 ماه بود(p>0005). در کلیه بیماران متوسط بقا 12 ماه بود. نتیجه‌گیری: با این‌که در بسیاری از مطالعات به دنبال روش CRT-S بقای بهتری نسبت به روش CRT وجود داشت، اما اختلاف در میزان بقای دو گروه معنی‌دار نبود. بنابراین توصیه می‌شود CRT به تنهایی به‌عنوان یکی از روش‌های درمان‌ سرطان مری در نظر گرفته شود.
متن کامل [PDF 175 kb]   (1882 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/8/28 | پذیرش: 1392/8/28 | انتشار: 1392/8/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb