دوره 15، شماره 60 - ( 10-1385 )                   جلد 15 شماره 60 صفحات 114-102 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azari-Hamidian S, Yaghoobi-Ershadi M, Javadian E, Mobedi I, Abai M. Review of Dirofilariasis in Iran. JGUMS 2007; 15 (60) :102-114
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-438-fa.html
مهندس شهیاد آذری حمیدیان شهیاد آذری، یعقوبی ارشادی محمد رضا، دکتر عزت الدین جوادیان عزت الدین، موبدی ایرج، عبائی محمدرضا. مروری بر دایروفیلاریازیس در ایران. مجله علوم پزشکی گیلان. 1385; 15 (60) :102-114

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-438-fa.html


چکیده:   (9281 مشاهده)
چکیده مقدمه: دایروفیلاریازیس یا دایروفیلاریوزیس بیماری متازئونوز منتقله توسط انواعی از پشه ها (دوبالان: کولیسیده) است. عامل آن گونه های مختلف نماتود جنس دایروفیلاریا (Dirofilaria) (Spirurida: Onchocercidae)هستند. مخزن بیماری غالبا سگ سانان و انتشار آن جهانی است. دایروفیلاریازیس انسانی هم اکنون به عنوان یک بیماری زئونوز نوپدید طبقه بندی می شود. هدف: این مقاله با هدف بررسی تمامی تحقیق های گذشته و گزارش های موجود در ایران به همراه آخرین اطلاعات جهانی در مورد دایروفیلاریازیس به منظور فراهم آوردن زمینه مناسب برای مطالعه های بعدی تهیه شده است. مواد و روش‌ها: از اولین گزارش دایروفیلاریازیس در ایران در سال 1969 (1348 خورشیدی) تا سال 2005 (1384 خورشیدی) تمامی موارد انسانی و حیوانی بیماری به صورت گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفته و داده های مهم شامل گونه انگل و میزبان حیوانی، انتشار، درصد آلودگی و موارد انسانی استخراج و پردازش شده است. همچنین به طور مختصر سیر تکاملی انگل، بیماری زایی، تشخیص، درمان، کنترل و آخرین وضعیت این بیماری در جهان مرور شده است. نتایج: تاکنون دو گونه از جنس دایروفیلاریا، دایروفیلاریا ایمیتیس (Dirofilaria immitis) و دایروفیلاریا ریپنز (D. repens) از ایران گزارش شده است. در این ارتباط نه مورد انسانی بیماری شامل چهار مورد زیرجلدی و دو مورد چشمی دایروفیلاریا ریپنز، یک مورد نادر دایروفیلاریا ایمیتیس در هیدروسل ناحیه بیضه و دو مورد ریوی (به احتمال دایروفیلاریا ایمیتیس) یافت و گزارش شده است. دایروفیلاریازیس انسانی و حیوانی در مجموع از یازده استان ایران گزارش شده است. گونه دایروفیلاریا ایمیتیس در استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، تهران، خراسان رضوی، خوزستان، فارس، گلستان، مازندران و هرمزگان و گونه دایروفیلاریا ریپنز از استان های تهران، خراسان رضوی، گیلان و مازندران مشاهده شده است. گونه دایروفیلاریا ایمیتیس در سگ (با فراوانی %8/36–95/0)، شغال (%1/57–5/7)، روباه (%50-7/5)، گرگ (%50-20) و گربه (%8/0) و گونه دایروفیلاریا ریپنز در سگ (%8/60-4/1) و شغال (%10) از مناطق مختلف کشور یافت شده است. نتیجه گیری: داده ها در مورد بیماری دایروفیلاریازیس در ایران خواه از نظر مناطق بررسی شده یا جنبه های مختلف بیماری تا حدودی پراکنده است. بررسی بیشتر به ویژه در نقاطی از کشور که تحقیقی در آنها صورت نگرفته ضروری به نظر می رسد. اطلاعی در مورد ناقلین بیماری در ایران در دست نیست.
متن کامل [PDF 215 kb]   (2196 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/22 | پذیرش: 1392/10/22 | انتشار: 1392/10/22

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb