دوره 15، شماره 59 - ( 7-1385 )                   جلد 15 شماره 59 صفحات 74-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahsavari F. Dental Caries in Patients with Beta-Thalassemia Major. JGUMS 2006; 15 (59) :69-74
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-451-fa.html
شاهسواری فاطمه. بررسی پوسیدگی دندان‌ها(DMF) در بیماران بتا تالاسمی ماژور. مجله علوم پزشکی گیلان. 1385; 15 (59) :69-74

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-451-fa.html


، Shaahsavari@gums.ac.ir
چکیده:   (7379 مشاهده)
چکیده مقدمه: بیماران بتا تالاسمی ماژور به صورت منظم خون دریافت می‌کنند و ممکن است برحسب شدت بیماری، نحوه و عوارض درمان به بیماری‌های قلبی،کبدی یا دیابت مبتلا شوند. پس این بیماران باید مورد مراقبت‌ و معاینه های منظم پزشکی قرار گیرند. ارتباط پوسیدگی دندان با برخی بیماری‌ها مشخص شده است اما متأسفانه مشکلات دهان و دندان در این بیماران کمتر مورد توجه قرار گرفته است و اطلاعات موجود در مورد فراوانی پوسیدگی دندانی در این بیماران کم بوده و محققان نظرهای مختلفی بیان کرده‌اند. هدف: این مطالعه به بررسی فراوانی پوسیدگی دندانی D‏MF) ) در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و مقایسه آن با گروه کنترل(افراد سالم) می پردازد. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع مقطعی با انتخاب گروه کنترل بوده است.60 بیمار در درمانگاه انجمن تالاسمی ایران و 60 فرد سالم (مراجعان دانشکده و همراهان سالم بیماران) از نظرشاخصDMF(Decay Missing Filling) مورد بررسی قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن، جنس، وضعیت اقتصادی- اجتماعی و بهداشت دهان، مصرف مواد پوسیدگی زا و تکرر مصرف آن‌ها همسان سازی(match) شدند. نتایج: متوسط DMF در گروه بیمار 3/7 با انحراف معیار 80/3 و در گروه کنترل 26/7 با انحراف معیار 73/3 بود. بین DMF گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌داری بدست نیامد. متوسط D و Fبه ترتیب در گروه بیمار 55/5 و33/1و در گروه کنترل 63/3 و 48/3بود. از نظر آماری بین D و F گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌دار بود به این صورت که تعداد دندان‌های پوسیده در گروه بیمار بیش از کنترل و برعکس تعداد دندان‌های پر شده در گروه کنترل بیشتر از گروه بیمار بود. از نظر آماری بین DMF دختران و پسران گروه بیمار و کنترل اختلاف معنی‌دار دیده نشد. نتیجه‌گیری: بین DMF گروه بیمار و شاهد، تفاوت معنی‌دار نبود. به نظر می‌رسد که ارتباطی بین بتا تالاسمی ماژور و پوسیدگی دندان وجود نداشته باشد. با پیشرفت روش‌های درمانی و تشخیص زودرس تالاسمی، طول عمر این بیماران رو به افزایش است. تعداد دندان‌های پوسیده بیشتر در بیماران نسبت به گروه کنترل، لزوم معاینه دندان‌ها و پر کردن این دندان‌های پوسیده را می‌رساند.
متن کامل [PDF 179 kb]   (2299 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/23 | پذیرش: 1392/10/23 | انتشار: 1392/10/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb