دوره 14، شماره 56 - ( 10-1384 )                   جلد 14 شماره 56 صفحات 79-74 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ajami A, Nasrolahi M, Sharif M. Comparison of Serological Methods for Diagnosis of Brucellosis. JGUMS 2006; 14 (56) :74-79
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-499-fa.html
عجمی ابوالقاسم، نصرالهی محترم، شریف مهدی. مقایسه روش‌های تشخیصی سرولوژی در بیماران مشکوک به بروسلوز. مجله علوم پزشکی گیلان. 1384; 14 (56) :74-79

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-499-fa.html


چکیده:   (21140 مشاهده)
چکیده مقدمه: بروسلوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی در ایران است. نمای بالینی بیماری غیراختصاصی بوده و روش‌های پاراکلینیکی برای تشخیص آن ضروری است. مطمئن‌ترین راه تشخیص بیماری جدا سازی باکتری از نمونه‌های بالینی است ولی موفقیت آن به عوامل زیادی بستگی دارد و در همه موارد نمی‌توان از آن استفاده کرد. روش‌های سرولوژی آگلوتیناسیون و الایزا مهم‌ترین آزمایش‌های پاراکلینیکی هستند که در حال حاضر از آنها برای تشخیص استفاده می‌شوند. هدف: این مطالعه برای مقایسه این دو روش تشخیصی در بیماران مشکوک به بروسلوز در سال 1381 در ساری انجام شد. مواد و روش‌ها : در این تحقیق توصیفی بیماران مشکوک به بروسلوز که از تاریخ 1/2/1381 تا 1/8/1381 به درمانگاه‌های شهر ساری مراجعه کرده‌ بودند صرف نظر از سن، جنس و وضعیت مورد مطالعه قرار گرفتند. سرم بیماران مشکوک به بیماری با روش‌های آگلوتیناسیون استاندارد (SAT ) ، مرکاپتو اتانول ( 2 ME ) و الایزا ( ELISA ) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش SAT و 2 ME طبق استانداردهای WHO ( مورد استفاده در آزمایشگاه مرجع ایران ) و با استفاده از آنتی‌ژن‌ها و بافرهای انستیتو پاستور ایران انجام شد. از کیت‌های الایزا ساخت شرکت IBL Hamburg استفاده شد. در آزمایش SAT تیتر >/=1/80 مثبت قلمداد شد و فاصله تیتر آنتی بادی در SAT و 2 ME ( در صورت وجود دو تیتر فاصله ) به عنوان وجود IgM در نظر گرفته شد و برای مقایسه آزمایش‌ها نسبت شانس (Odds Ratio ) محاسبه شد. نتایج :در مجموع 276 نفر بیمار مشکوک به بروسلوز ، یعنی 183 نفر زن و 93 نفر مرد مورد بررسی قرار گرفتند. در 12 مورد هم IgGو هم IgM در سرم بیماران با هر دو روش تشخیص داده شد. در 96 مورد، آزمایش الایزا برای IgG مثبت بود در حالی‌که آزمایش SAT‍ در 27 مورد مثبت نشد ( OD =12.1 ) . روش الایزا توانست 6 مورد IgM را به تنهائی در بیماران تشخیص دهد، در حالی‌که 2 ME قادر به تشخیص آنها نبود ولی 3 مورد دیگر توسط 2 ME از نظر IgM مثبت شد(OD=12.9 ) . نتیجه‌گیری : برای تشخیص موارد حاد بیماری (وجود IgG و IgM با هم) دو روش Elisa و SAT با یکدیگر تفاوتی ندارند ولی در تشخیص موارد تحت حاد و مزمن ( وجود IgG و یا IgM به تنهائی) ، دو روش اختلاف زیادی دارند.
واژه‌های کلیدی: آگلوتیناسیون، الایزا، تب مالت
متن کامل [PDF 149 kb]   (2682 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/11/1 | پذیرش: 1392/11/1 | انتشار: 1392/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb