دوره 25، شماره 99 - ( 7-1395 )                   جلد 25 شماره 99 صفحات 16-10 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kooshanfar Z, Khaleghdoost Mohammadi T, Paryad E, Kazemnezhad E, Golhosseini S J. Noise Pollution Level in Rasht Hospital’s Intensive Care Units. JGUMS 2016; 25 (99) :10-16
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1269-fa.html
کوشانفر زهرا، خالق‌دوست محمدی طاهره، پاریاد عزت، کاظم‌نژاد لیلی احسان، گل‌حسینی سید‌جواد. میزان آلودگی صوتی در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی شهر رشت . مجله علوم پزشکی گیلان. 1395; 25 (99) :10-16

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1269-fa.html


1- دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران ، khaleghdoost@hotmail.com
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
چکیده:   (6295 مشاهده)

چکیده

مقدمه: آلودگی صوتی به معنی وجود سطحی از صدا در محیط است که جهت ساکنان آن محیط ناراحت‌کننده باشد. در بیمارستان‌ها بخش ویژه مکانی است که بیش از سایر بخش‌ها تحت تاثیر سر‌ و صدا قرار دارد. با توجه به متفاوت بودن محیط و ساختار بیمارستان‌های رشت با سایر مراکز و وجود نداشتن مطالعه فوق در این محیط لزوم انجام این مطالعه احساس می‌گردد.

هدف: تعیین میزان صدا در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی شهر رشت

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی جامعه پژوهش شامل 7 بخشICU بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان در شهر رشت شامل بیمارستان‌های( پورسینا، رازی، الزهرا، ولایت، امیرالمومنین و حشمت) می‌باشند. میزان صدا با دستگاه صداسنج مدل450-CEL و پس از کالیبراسیون، به دو روش موضعی و محیطی اندازه‌گیری شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیقی، استنباطی و آزمون‌های آماری آنووا و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.

نتایج: نتایج نشان داد که در روش موضعی بیشترین میانگین تراز معادل صدا (Laeq) در ایستگاه پرستاری(93/66دسی بل)، تخت بیمار(16/62 دسی‌بل)، راهروی جنب درب(76/69دسی بل) مربوط به آی سی یوجنرال بیمارستان رازی، ونتیلاتور (60/ 66 دسی بل) مربوط به آی‌سی‌یو جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا و راهروی ملاقاتی(60/63 دسی بل) مربوط به آی‌سی‌یو ENT بیمارستان امیرالمومنین می‌باشد. همچنین میزان تراز معادل صدا به روش محیطی در هر سه زمان مورد نظر دارای تفاوت معنی‌دار آماری است (0001/0(P=. میانگین میزان صدا در بخش‌های ICU در صبح بیشتر از عصر بود. همچنین ارتباط معنی‌داری بین میانگین صدا و درصد اشغال تخت وجود دارد(027/0P=).

نتیجه‌گیری: در کل نتایج تحقیق نشان دادکه تراز معادل صدا(Laeq)در همه بخش‌هایICU نسبت به استانداردهای بین‌المللی و سازمان حفاظت محیط زیست ایران بیشترمی‌باشد. لذا توصیه می‌شود جهت کاهش آن از برنامه‌ریزی مناسب و مدیریت شده (تجهیزات سالم و سیستم تهویه مناسب، استفاده از مواد جاذب صوت در سقف و دیوار و...) استفاده شود و همچنین برای آگاهی کارکنان دوره‌های آموزشی مرتبط برگزار گردد.

واژه‌های کلیدی: بخش مراقبت ویژه، سر و صدا
متن کامل [PDF 410 kb]   (2349 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/7/19 | پذیرش: 1395/7/19 | انتشار: 1395/7/19

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb