دوره 8، شماره 31 و 32 - ( 6-1378 )                   جلد 8 شماره 31 و 32 صفحات 58-52 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

. Doroudgar A, . Dehghani R, . Hooshyar H, . Sayyah M. Epidemiology of Malaria in Kashan. JGUMS 1999; 8 (31 and 32) :52-58
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1976-fa.html
دروگر مهندس عباس، دهقانی مهندس روح ا...، هوشیار دکتر حسین، سیاح منصور. اپیدمیولوژی مالاریا در شهرستان کاشان. مجله علوم پزشکی گیلان. 1378; 8 (31 و 32) :52-58

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-1976-fa.html


1- عضو هیأت علمی گروه حشره شناسی - دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان
2- 2عضو هیأت علمی گروه حشره شناسی - دانشکده بهداشت - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان
3- استادیار گروه انگل شناسی - دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان
4- کارشناس ارشد آمار - دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان
چکیده:   (2207 مشاهده)
چکیده
‌در شهرستان کاشان همه ساله موارد متعدد بیمار مالاریا مشاهده می شود. تعیین وضعیت بیماری و شناخت ناقلین آن در این منطقه از کشور می‌تواند در اتخاذ روشهای کنترل و مدیریت خدمات پشتیبانی نقش مهمی ایفا نماید.
‌با استفاده از روش مطالعه توصیفی گذشته نگر و بر اساس آمار اداره مبارزه با بیماریهای واگیر کاشان مشخص گردید که از فروردین ماه ۱۳6۵ تا آبان ماه ۱۳6۷ جمعا ۴۹۸ مورد بیماری مالاریایی به مراکز بهداشتی این شهرستان مراجعه نموده و گونه‌ای از انگل مالاریا در گسترش خون محیطی شان مشاهده گردیده است. مهاجرین افغانی ۹۵% موارد مثبت مکشوفه را به خود اختصاص داده اند و ۵% موارد مربوط به بیماران ایرانی است که بصورت مهاجر یا مسافر از سایر مناطق آلوده کشور به این شهرستان وارد شده‌اند. از نظر توزیع جنسی، ۹۱% بیماران را جنس مذکر و ۹% را جنس مونث شامل میشود. 7/77 % بیماران مالاریایی به پلاسمودیوم ویواکس، 1/‌16% پلاسمودیوم فالسیپاروم، 6% به عفونت میکس و یک مورد به پلاسمودیوم مالاریه آلودگی نشان داده اند. اکثریت آلودگی در گروه سنی ۲0-۲9 سال و به میزان ۴/46 % وجود داشته است. حداقل آلودگی در گروه سنی ۵۰ سال و بیشتر و به میزان 3% مشاهده گردید. کمترین سن آلودگی در یک پسر بچه دوسال و دو ماهه و بالاترین مربوط به یک خانم ۷۰ ساله است . در مراجعین تکراری ۴ مورد ظهور مجدد بیماری در مبتلایان به پلاسمودیوم ویواکس وجود داشته است
‌بر اساس مطالعات حشره شناسی انجام شده در سالهای ۱۳۷۴ لغایت ۱۳۷6، حداقل سه گونه پشه آنوفل، آنوفل کلاویژر، آنوفل مولتی کولر و آنوفل سوپر پیکتوس در این شهرستان شناسایی گردیده است.
‌آنوفل سوپر پیکتوس که از ناقلین شناخته شده مالاریا درایران بشمار میرود، در نقاطی از این شهرستان از اردیبهشت تا آبان ماه فعالیت دارند. لارو و بالغ آنوفل سوپر پیکتوس از نظر مکانی بیشترین پراکندگی را در بین سایر آنوفلها دارا می‌باشد. بالغ این آنوفل در ماههای خرداد و مهر از داخل اماکن انسانی و حیوانی مناطقی از شهرستان کاشان صید گردیده است.
آمار موجود بیانگر این موضوع است که مالاریا در حال حاضر یک مشکل قابل توجه و عمده بهداشتی منطقه نبوده ولی در عین حال با توجه به مهیا بودن عوامل چرخه انتقال بیماری، بایستی مالاریای این شهرستان مورد توجه قرار گرفته و عملیات بیماریابی، درمان بیماران، چک انتمولوژی و سمپاشی ژیت های لاروی جدی تر از گذشته صورت پذیرد.
واژه‌های کلیدی: مالاریا / همه گیری شناسی
متن کامل [PDF 1005 kb]   (445 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/1/18 | پذیرش: 1398/1/18 | انتشار: 1398/1/18

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb