1- استادیار کودکان و نوزادان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
2- مربی آمار حیاتی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
3- استادیار زنان و زایمان ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
چکیده: (2507 مشاهده)
چکیده
نارسی و وزن کم هنگام تولد (LBW) ثابت ترین عامل تعیین کننده مرگ و میر نوزادی میباشد. شناسایی عوامل مستعد کننده زایمان زودرس، مراقبتهای مناسب دوران بارداری و آمادگی تیم پزشکی جهت تولد نوزاد نارس، میزان مرگ و میر این بیماران را بوضوح کاهش میدهد. در یک بررسی مورد شاهدی در مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان کلیه نوزادان نارس متولد شده در طی 6 ماه زمستان و بهار ۷7-۷8 بعنوان گروه مورد (۱۵۰ نوزاد) و به ازای هر نوزاد نارس قبل و بعد از تولد آن یک نوزاد ترم بعنوان گروه شاهد (۳۰۰ نفر) در نظر گرفته شد. متغیرهای جنس ، نوع زایمان ، بیماریهای مادر ، مشکلات جفتی ، اشکالات رحمی ، سابقه سقط و نازایی در مادر ، زمینه مصرف مواد مخدر ، فاصله حامگلی های قبلی ، رتبه تولد و وضعیت مراقبت های پریناتال در دو گروه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در مادران گروه اول سابقه بیماریهای سیستمیک فشارخون، اکلامپسی، بیماریهای عفونی) 2/5 برابر، اشکالات رحمی (رحم دوشاخ، بی کفایتی سرویکس) ۳۳ برابر، اشکالات جفتی (پلاسنتا پرویا، دکولمان جفتی) 5/4 برابر، مشکلات باروری (سقط و نازایی) 5/2 برابر و سابقه اعتیاد ۳ برابر بیشتر از گروه شاهد می باشد ( Odd ' s Ratio) که در تمامی موارد با 01/0>P معنیدار میباشد. مادران نوزادان نارس مراقبتهای پره ناتال کمتری از مادران نوزادان ترم داشتهاند. زایمان نارس در مرتبه دوم حاملگی به بعد و فاصله حاملگی کمتر از ۲ سال شیوع بالاتری دارد. بین جنسیت و نارسی رابطه معنیدار وجود نداشت. با توجه به نتایج فوق با شناسایی مادران در خطر زایمان زودرس و آمادگی تیم پزشکی انشاءا.. در آینده شاهد کاهش شیوع نارسی و بالطبع کاهش میزان مرگ نوزادی باشیم.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/1/19 | پذیرش: 1398/1/19 | انتشار: 1398/1/19