دوره 15، شماره 58 - ( 4-1385 )                   جلد 15 شماره 58 صفحات 32-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، sohary@yahoo.com
چکیده:   (5833 مشاهده)
چکیده مقدمه: شایع‌ترین شکل لیشمانیا نوع پوستی آن یعنی سالک است که ضایعه‌ای جلدی بوده و معمولا با به جای گذاشتن جوشگاه ناخوش آیندی خودبخود بهبود می‌یابد اگر چه بندرت ممکن است بیماری به شکل غیر بهبود یابنده ظهور کند که به درمان‌های رایج نیز مقاوم خواهدبود پاسخTh1 در شکل بهبود یابنده و پاسخ Th2 در شکل غیربهبودیابنده بیماری نشان داده شده است. از طرف دیگر نشانگرهای CD26 و CD30 مولکولهائی سطحی هستند که به ترتیب عمدتا‎‏‏‏‏ بر سطح سلول‌های Th1و Th2 بیان می‌شوند و در بعضی بیماری‌ها به ترتیب ارتباطی بین میزان پلاسمایی CD26 ((sCD26 و CD30 sCD30)) و پاسخ‌هایTh1 وTh2 یافت شده است. هدف: بررسی ارتباط بین افزایش غلظت پلاسمایی sCD26 و sCD30 و پاسخ Th1/Th2در بیماری سالک برای یافتن مارکرهای ایمونولوژی در پیش‌بینی روند بیماری. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که در سال 1382 بر بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی یا مرکزآموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام تهران انجام شده، غلظت پلاسمایی sCD26 و sCD30 در 36 بیمار با ضایعه بهبود یابنده، 10 بیمار با ضایعه غیر بهبود یابنده و23 شاهد بدون سابقه سالک به روش ELISAاندازه گیری شده است نتایج: sCD26 وsCD30 در بیماران غیر بهبود یابنده به طور معنی‌داری بالاتراز بیماران با ضایعه بهبود یابنده وگروه شاهد بود(05/0p<) اگر چه این اختلاف در sCD30 بارزتر ازsCD26 بود، ولی بین دو گروه بیماران و شاهد با زخم بهبود یابنده اختلافی معنی‌دار در غلظت پلاسمایی sCD26 و sCD30 دیده نشد. نتیجه گیری: در مجموع به نظر می رسد که میزان sCD30 می تواند به عنوان شاخصی برای بررسی نوع پاسخ ایمنی در بیماری سالک در نظر گرفته شود.
متن کامل [PDF 358 kb]   (1646 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/24 | پذیرش: 1392/10/24 | انتشار: 1392/10/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.