دوره 22، شماره 85 - ( 1-1392 )                   جلد 22 شماره 85 صفحات 87-80 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zand-Parsa A, Salari A, Soati F, Izadpanah P, Naghdipour M, Momeni M. Referred to Emam Khomeini Hospital in Tehran, Iran. JGUMS 2013; 22 (85) :80-87
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-84-fa.html
زندپارسا امیرفرهنگ، سالاری ارسلان، صوتی فاطمه، ایزدپناه پیمان، نقدی‌پور میثا، مومنی مریم. پیامد مداخله بالینی در بیماران قلبی- عروقی ارجاعی به بیمارستان امام خمینی تهران. مجله علوم پزشکی گیلان. 1392; 22 (85) :80-87

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-84-fa.html


1- دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، a.salari55@gmail.com
3- دانشگاه علوم پزشکی گیلان
4- دانشگاه علوم پزشکی قزوین
چکیده:   (6624 مشاهده)
مقدمه: با وجود پیشرفت‌های بسیار در مداخله بالینی قلبی- عروقی، محدودیت ناشی از عوارض آن متخصصان را به فکر و توجه زیاد واداشته است. در ایران، بررسی اندک در مورد عوارض مرتبط با مداخله قلبی- عروقی به‌عنوان جایگزین روش‌های جراحی پرهزینه و مشکل اندک بوده است. هدف: بررسی میزان موفقیت، پیچیدگی و عوارض عمده و جزئی در حین بستری بیماران تحت مداخلات قلبی- عروقی در بیمارستان امام خمینی از مهر 1389 لغایت اسفند 1390 مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی گذشته‌نگر پرونده 412 بیمار که از مهر ماه 1389 لغایت اسفند 1390 مورد مداخلات قلبی- عروقی در بیمارستان امام خمینی تهران قرار گرفته بودند بررسی و اطلاعات بالینی مربوط به روند، اطلاعات دموگرافی، یافته‌های آزمایشگاهی چون هموگلوبین(Hb)، هماتوکریت(Hct) وCPK-MB اندازه‌گیری شده پیش و 24 ساعت پس از مداخله و نوار قلبی(EKG)، 24 ساعت پس از آنژیوپلاستی، استخراج شد و درصورت بروز عوارض عمده و جزئی قلبی پس از روند مداخله تمام موارد بدقت ثبت شد. نتایج: بیشترین مداخله(352 نفر) آنژیوپلاستی عروق کرونر بود. سایر مداخلات شامل PTMC(والووپلاستی دریچه میترال از راه Percutaneous) در 24 نفر(8/5درصد)، 14 مورد (4/3درصد)آنژیوپلاستی رگ‌های کلیوی، 7 مورد(7/1درصد) بستن ASD(سوراخ بین دهلیزی) با Occluder، 11 مورد(66/2درصد) آنژیوپلاستی عروق اندام تحتانی و یک مورد(24/0درصد) شریان کاروتید و 3 مورد(7/0درصد) والووپلاستی تنگی دریچه پولمونر(PS) بود. در موارد آنژیوپلاستی کرونر، 8 مورد(27/2درصد) افزایش بدون علامت کراتین فسفوکیناز قلبی(CK-MB) کمتر از 3 برابر 99 درصد بدون تغییر قابل توجه در نوار قلب و یک مورد پارگی کرونر در آنژیوپلاستی(انسداد کامل کرونر) CTO روی داده بود. دو مورد(56/0درصد) No reflow(برقرار نشدن جریان دوباره) در طی 18 ماه روی داد. در 24 بیمار PTMC(والووپلاستی دریچه میترال از راه Percutaneous) فقط یک(2/4درصد) مورد نارسایی میترال خفیف بدون علامت وجود داشت. هیچ مورد مرگ و میر و نیاز به جراحی اورژانس(CABG) یا تعویض دریچه گزارش نشد. میزان سایر عوارض نیز صفر بود. نتیجه‌گیری: روند مداخله قلبی- عروقی در صورت انتخاب درست بیماران و دانش و مهارت کافی اپراتور، می‌تواند با موفقیت و کارایی بالا، خطر و عوارض را در حد قابل قبول کاهش دهد.
متن کامل [PDF 179 kb]   (2259 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/8/13 | پذیرش: 1393/1/24 | انتشار: 1393/1/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb