%0 Journal Article %A Mehrafza, M %A Raoufi, A %A Abdollahian, P %A Nikpouri, Z %A Nasiri, M %A Hosseini, A %T Comparison of IVF Outcome in Two Groap of Patients with PCOS %J Journal of Guilan University of Medical Sciences %V 22 %N 87 %U http://journal.gums.ac.ir/article-1-47-fa.html %R %D 2013 %K Chorionic Gonadotropin, Human, Fertilization in Vitro, Polycystic Overy Syndrome, %X مقدمه: بیماران دچار نشانگان تخمدان پلی‌کیستی (Polycystic Ovary Syndrome) (PCOS)، به دلیل حساسیت بالا به برانگیختگی تخمدان در درمان‌های ناباروری در ریسک بالاتر ابتلای به نشانگان تحریک بیش از حد تخمدان (Ovarian Hyperstimulation Syndrome) (OHSS) پس از تزریق هورمون گونادوتروپین جفتی انسان (Human Chorionic Gonadotropin) (hCG) قرار دارد. یکی از روش‌های کاهش احتمال بروز این نشانگان، کاهش دوز hCG است. هدف: بررسی تأثیر کاهش دوز hCG بر نتایج لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization) (IVF) در PCOS با تحریک کنترل شده تخمدان ‏ مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ای گذشته‌نگر، تنها بیماران PCOS که در آنها روش آهسته‌رهش آگونیست ‏GnRH‏ با تجویز مقدار کاهش یافته‌ی 3/1 ‏دوز ‏استاندارد بکار رفته بود (39 بیمار) ارزیابی شدند. تحریک تخمدان با گنادوتروپین یائسگی انسان (Human Menopausal Gonadotropins) (HMG) ‎‏آغاز و توسط هورمون محرک فولیکولی نوترکیب (Recombinant Follicle Stimulating Hormone) (‏rFSH‏) ‏ادامه یافت. برای القای بلوغ نهایی اووسیت‌ها، براساس تعداد فولیکول‌های آنترال در نمای اولتراسون و میزان استرادیول (Estradiol) (E2) بیماران به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول 5000 واحد و در گروه دوم 10000 واحد hCG تجویز شد. سپس، متغیرهای پایه و مربوط به تحریک در دو گروه نامبرده بررسی شد. نتایج: به غیر از افزایش معنی‌دار تعداد آمپول‌های گنادوتروپین در گروه دریافت‌کننده 10000 واحد hCG، دیگر متغیرهای بررسی شده سن، شاخص توده بدنی (Body Mass Index) (BMI)، هورمون لوتئینی (Luteinizing hormone) (LH)، قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar) (FBS)، کلسترول، پرولاکتین، پرمویی، مدت دوره قاعدگی، تحریک تخمدان، میزان استرادیول در روز تزریق hCG و کسب شده، تعداد اووسیت‌های مرحله متافاز‌دو، تعداد جنین‌های انتقال یافته، میانگین نمره کیفیت جنین‌های انتقالی، OHSS، نرخ لانه‌گزینی ادامه‌دار، میزان حاملگی بیوشیمی و سقط جنین و تولد زنده در دو گروه تفاوت معنی‌دار نشان نداد. میزان E2 در روز تزریق hCG، تعداد همه اووسیت‌های کسب شده و اووسیت‌های مرحله متافاز دو در گروه دریافت‌کننده 5000 واحد hCG ، بیشتر بود. افزایش میزان لانه‌گزینی ادامه‌دار، حاملگی بیوشیمیایی و تولد زنده در گروه دریافت کننده 10000 واحد hCGدیده شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد کاهش دوز hCG در بیماران PCOS با تحریک کنترل‌شده تخمدان آهسته‌رهش و 3/1 دوز استاندارد آگونیست ‏GnRH، باعث کاهش نرخ لانه‌گزینی و نتایج IVF می‌شود. %> http://journal.gums.ac.ir/article-1-47-fa.pdf %P 78-83 %& 78 %! %9 Research %L A-10-1-23 %+ Infertility Research Center, Mehr Medical Center %G eng %@ 2383-4307 %[ 2013