چکیده مقدمه: سرطان کولورکتال از مهم‌ترین علت‌های مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است. وضعیت عملکرد مفهومی بسیار مهم در بیماران سرطانی بوده و پیش‌بینی‌ مراقبت و درمان بیماران اهمیت بسزایی دارد. هدف: پیش‌بینی‌ وضعیت عملکرد در بیماران دچار سرطان کولورکتال در سال 89-88 مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی، 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی رشت بررسی شدند. عوامل فردی، اجتماعی و بالینی با استفاده از فرم‌های جمع‌آوری اطلاعات و مصاحبه با بیماران و مرور پرونده پزشکی آنان بررسی شد. وضعیت عملکرد بیماران با مقیاس های KPS و ECOG ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار آماری V.16 SPSS و آزمون‌های آماری(همبستگی اسپیرمن، من ویتنی یو، کروسکال والیس، رگرسیون چند متغیره به روش Stepwise) و در نظر گرفتن سطح معنی‌داری 05/0 p< صورت گرفت. نتایج: از 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال، 64(2/58%) مرد بودند. میانگین سنی کل بیماران 39/12±33/58 سال بود. میانگین وضعیت عملکرد با استفاده ازکارنوفسکی 27/9±64/87 و با استفاده ازECOG 717/0±02/1 بود . در تجزیه تحلیل رگرسیون چند متغیره، پیش‌بینی‌کننده‌های وضعیت عملکردی کارنوفسکی، سن(002/0P<)، وضعیت تأهل(029/0P<) و داشتن بیمه تکمیلی(019/0P<) بودند؛ در حالی‌که پیش‌بینی‌کننده‌های وضعیت عملکردی ECOG سن(001/0P<)، داشتن کلستومی(032/0P<) و بیماری‌های همراه (041/0P<) بودند. نتیجه‌گیری: سن عامل مهم پیش‌بینی‌کننده وضعیت عملکردی کارنوفسکی و ECOG، در تجزیه‌وتحلیل تک‌متغیری و چندمتغیری است. توجه به پیش‌بینی‌کننده‌ها می‌تواند در مراقبت و درمان این بیماران مهم باشد.

واژه‌های کلیدی: بیماران، سرطان روده بزرگ و روده راست، کیفیت زندگی

متن کامل [PDF 245 kb]   (2614 دریافت)