چکیده
مقدمه: گرچه مطالعات گوناگون در جوامع اروپای غربی و آمریکای شمالی نشانگر تأثیر الگوی رفتاری نوع A بر بیماریهای قلبی کرونر است اما پژوهشهای اندک در کشورهای آسیایی نشانگر نبود کارآیی الگوی رفتاری نوع A بر ابتلای به بیماریهای قلبی کرونر بوده است.
هدف: تعیین رابطه الگوی رفتاری نوع A و ابتلای به آترواسکلروز عروق کرونر در جمعیت برگزیده ایران.
مواد و روشها: این مطالعه در قالب طرحی مورد- شاهدی انجام شد. دادهها از 77 بیمار با نشانههای آترواسکلروز رگهای کرونر مراجعهکننده به درمانگاه تخصصی قلب بیمارستان افشار یزد (گروه مورد) و 78 فرد سالم قلبی و در ماههای مرداد و شهریور 1392گردآوری شد. این افراد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دو گروه، مقیاس پیمایش فعالیت جنکینز (Jenkins Activity Survey)، بهعنوان ابزار سنجش الگوی رفتاری نوع A را تکمیل کردند.
نتایج: تفاوت معنیدار بین بیماران با علائم آترواسکلروز عروق کرونر افراد سالم از نظر الگوی رفتاری نوع A (01/0< p) بهطورکلی و مؤلفههای برانگیختگی/ ناشکیبایی (01/0< p)، سرعت/ فوریت زمانی (01/0< p) و کوشش برای کامیابی (05/0< p) وجود داشت.
نتیجهگیری: برخلاف دادههای آسیایی، این فرضیه که الگوی رفتاری نوع A با خطر فزاینده ابتلای به آترواسکلروز عروق کرونر در جمعیت منتخب ایران در رابطه است پذیرفته شده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |