چکیده مقدمه: تحریک پاسخ‌های ‌ایمنی پس از بروز ضایعه نخاعی، موجب آسیب ثانویه در همان بخش ضایعه ‌دیده نخاع می‌شود. هدف: بررسی پتانسیل خواص تعدیل‌کنندگی پاسخ‌های ایمنی توسط اپی‌گالوکتکین‌گلیت در ضایعات نخاعی موش صحرایی مواد و روش‌ها: در این مطالعه سه گروه 7تایی موش صحرایی نر بکار رفتند: گروه کنترل منفی(فقط لامینکتومی)، گروه کنترل مثبت (پس از ضایعه نخاعی، تزریق سرم فیزیولوژی) و گروه تجربی(پس از ضایعه نخاعی، تزریق داخل‌ صفاقی اپی‌گالوکتکین‌گلیت به میزانmg/kg 50). 24 ساعت پس از ایجاد ضایعه، در بخش ضایعه دیده نخاع بررسی ایمونوهیستوشیمیایی آنتی‌ژن‌های CD4، TNF-α، IL-1β، iNOS و COX-2 صورت گرفت. نتایج: تزریق اپی‌گالوکتکین‌گلیت، موجب کاهش معنی‌دار بیان ایمونوهیستوشیمیایی شاخص‌های پاسخ ایمنی در بخش ضایعه دیده نخاع ‌شد(p<0.05). نتیجه‌گیری: اپی‌گالوکتکین‌گلیت به علت خاصیت تعدیل‌کنندگی سیستم ایمنی قادر است آسیب‌های ثانویه در بخش ضایعه دیده نخاع را کاهش دهد.

واژه‌های کلیدی: آسیب‌های طناب نخاعی، اپی‌گالوکتکین‌گلیت، ایمونوهیستوشیمی، موش صحرایی

متن کامل [PDF 2627 kb]   (2038 دریافت)