مقدمه: حمله هیپوگلیسمی یک مورد بالینی بیماران مسموم با سولفونیل اوره‌ها محسوب می‌گردد. با توجه به آسیب‌پذیری مغز در هیپوگلیسمی طولانی غلظت گلوکز در پلاسما باید با سرعت هرچه بیشتر به حد طبیعی برگردانده شود و نیز از عود حملات پیشگیری گردد.

معرفی مورد: بیمار خانم 50 ساله بدون سابقه دیابت می‌باشد که توسط واحد فوریت‌های پزشکی (اورژانس 115) با کاهش سطح هوشیاری با تجویز نالوکسان به بیمارستان منتقل شده است. در هنگام پذیرش GCS بیمار 12، قند خون و پتاسیم بیمار بترتیب 40 و‌ 8/2 میلی‌گرم در دسی لیتر بود که با تجویز گلوکز 50% ‌بیمار هوشیار شد. بیمار در مدت بستری در روز اول و دوم علی‌رغم درمان با دکستروز و رژیم غذایی خوراکی دچار عودهای مکرر هیپوگلیسمی به صورت کاهش سطح هوشیاری، تعریق و بی قراری می‌گردید. به علت عود هیپوگلیسمی از روز سوم برای بیمار اکتروتاید با دوز 50 میلی گرم زیرجلدی هر 12 ساعت تجویز گردید و به دنبال آن تعداد عودهای هیپوگلیسمی کاهش پیدا کرد. از روز چهارم دوز اوکترئوتاید به 50 میلی‌گرم هر 6 ساعت تغییر داده شد و حملات هیپوگلیسمی قطع شد.

بحث و نتیجه‌گیری: بطور معمول در درمان هیپوگلیسمی ناشی از مسمومیت با داروهای ضد دیابت خوارکی مانند‌ گلی بن کلامید و نیز انسولین از گلوکز هایپرتونیک تزریقی و نیز شروع تغذیه خوراکی برای بیمار استفاده می‌گردد. اما بنظر می‌رسد اکتروتاید با دوز ذکر شده در زمان‌بندی مذکور جهت درمان بیماران با مسمومیت حاد با سولفونیل اوره که دچار عودهای مکرر هیپوگلیسمی می‌شوند موثر باشد.