دوره 29، شماره 4 - ( 10-1399 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 145-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری شناختی و اعتیاد کاوش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، mmjalali@gmail.com
3- گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، mmjalali@gmail.com
3- گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.
چکیده: (1548 مشاهده)
زمینه: رینیت آلرژیک بیماری التهابی مخاط بینی است که می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را متأثر کند.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک با گروه کنترل بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، افراد شرکت‌کننده بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مداوم و افراد سالم بودند که به بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) رشت مراجعه کرده بودند. بعد از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه، پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و کیفیت زندگی SF-36 برای تمامی افراد تکمیل شد. برای مقایسه داده‌های حاصله در دو گروه از آزمون تی تست استفاده شد. تمامی آنالیزهای آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 صورت گرفت.
یافته‌ها: در کل، صد بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و صد فرد کنترل ارزیابی شدند. میانگین سنی بیماران در گروه رینیت آلرژیک 30/1 سال و در گروه کنترل 29/6 سال بود. بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک، نمره کیفیت زندگی پایین‌تری (13/77) 66/66 نسبت به گروه کنترل (12/40) 72/88 کسب کردند و این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (001/P<0). ارتباط معناداری بین نمره پایین کیفیت زندگی با جنسیت مرد (001/P<0) و تحصیلات بالا (001/P<0) مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک کاهش بارزی می‌یابد. از این رو، مطالعات بیشتر در خصوص تأثیر بیماری در گروه‌های سنی متفاوت و نقش درمان‌های دارویی و غیر‌دارویی در بهبود کیفیت زندگی این بیماران توصیه می‌شود.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک با گروه کنترل بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، افراد شرکت‌کننده بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مداوم و افراد سالم بودند که به بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) رشت مراجعه کرده بودند. بعد از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه، پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و کیفیت زندگی SF-36 برای تمامی افراد تکمیل شد. برای مقایسه داده‌های حاصله در دو گروه از آزمون تی تست استفاده شد. تمامی آنالیزهای آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 صورت گرفت.
یافته‌ها: در کل، صد بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و صد فرد کنترل ارزیابی شدند. میانگین سنی بیماران در گروه رینیت آلرژیک 30/1 سال و در گروه کنترل 29/6 سال بود. بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک، نمره کیفیت زندگی پایین‌تری (13/77) 66/66 نسبت به گروه کنترل (12/40) 72/88 کسب کردند و این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (001/P<0). ارتباط معناداری بین نمره پایین کیفیت زندگی با جنسیت مرد (001/P<0) و تحصیلات بالا (001/P<0) مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک کاهش بارزی می‌یابد. از این رو، مطالعات بیشتر در خصوص تأثیر بیماری در گروه‌های سنی متفاوت و نقش درمان‌های دارویی و غیر‌دارویی در بهبود کیفیت زندگی این بیماران توصیه می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |