دوره 29، شماره 2 - ( 4-1399 )
جلد 29 شماره 2 صفحات 49-38 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ایمان علیزاده1 
، ارسلان سالاری2 ، زهرا احمدنیا3 ، فاطمه مؤدب* 3
، ارسلان سالاری2 ، زهرا احمدنیا3 ، فاطمه مؤدب* 3
1- گروه زبان انگلیسی،دانشکده پرستاری مامایی لنگرود، دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
2- گروه قلب و عروق،مرکز تحقیقات بیماریهای قلب و عروق،دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
3- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات بیماریهای قلب و عروق ،بیمارستان حشمت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
2- گروه قلب و عروق،مرکز تحقیقات بیماریهای قلب و عروق،دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
3- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات بیماریهای قلب و عروق ،بیمارستان حشمت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان،رشت،ایران
چکیده: (2386 مشاهده)
مقدمه: مطالعات متفاوتی در مورد تاثیر متغیرهای مختلف بر رروی خودکارآمدی و تصمیم گیری بالینی در پرستاران و دیگر حرفههای حیطه بهداشت و درمان صورت گرفته است، اما پژوهشهای کمتری با توجه به محیط و فرهنگ سازمانی این متغیرها و میزان رابطه آن انجام شده است.
هدف: ارزیابی سطح خودکارآمدی و میزان قدرت تصمیم گیری بالینی پرستاران استان گیلان با توجه به متغیرهای فردی و اجتماعی و ارزیابی میزان رابطه خودکارآمدی پرستاران و تصمیم گیری بالینی آنان در سال97-1396.
مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، 222 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف مراکز آموزشی درمانی شهر رشت پس از گرفتن رضایت وارد مطالعه و بررسی شدند. ابزار گرداوری دادهها پرسشنامه اطلاعات دموگرافی و پرسشنامه تصمیمگیری بالینی و خودکارآمدی بود. جهت تجزیه و تحلیل متغیرها از نرم افزارSPSS/21 استفاده گردید.
نتایج: ارتباط معنیداری بین نمره تصمیمگیری بالینی پرستاران با متغیرهای دموگرافی سن(4/0=p)، میزان تحصیلات(27/0=p)، معدل کارشناسی پرستاری(198/0=p)، پیشینه(39/0=p) و نوبت کاری(9/0=p) وجود نداشت. اما نمره خودکارآمدی با سن و سابقه کاری پرستاران شاغل در بیمارستان ارتباط معناداری داشت؛ به ترتیب (001/0=p)و (002/0=p). آنالیز رگرسیون لجستیک با تعدیل آثار پیشگویی نام برده نقش موثری بر نمره تصمیم گیری بالینی دارد و با افزودن یک نمره به نمره خودکارامدی به میزان 39/0 به نمره تصمیم گیری بالینی افزوده میشود.
نتیجهگیری: با پیبردن به عوامل تاثیرگذار بر خودکارامدی و تصمیم گیری بالینی در پرستاران و درک میزان ارتباط بین این متغیرها میتوان پیشنهاد کرد برگزاری دورههای مختلف آموزشی ارتقای سطح خودکارآمدی پرستاران ادامه یابد تا این قشر زحمتکش بتوانند تصمیمهای بالینی بهتری بگیرند.
هدف: ارزیابی سطح خودکارآمدی و میزان قدرت تصمیم گیری بالینی پرستاران استان گیلان با توجه به متغیرهای فردی و اجتماعی و ارزیابی میزان رابطه خودکارآمدی پرستاران و تصمیم گیری بالینی آنان در سال97-1396.
مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، 222 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف مراکز آموزشی درمانی شهر رشت پس از گرفتن رضایت وارد مطالعه و بررسی شدند. ابزار گرداوری دادهها پرسشنامه اطلاعات دموگرافی و پرسشنامه تصمیمگیری بالینی و خودکارآمدی بود. جهت تجزیه و تحلیل متغیرها از نرم افزارSPSS/21 استفاده گردید.
نتایج: ارتباط معنیداری بین نمره تصمیمگیری بالینی پرستاران با متغیرهای دموگرافی سن(4/0=p)، میزان تحصیلات(27/0=p)، معدل کارشناسی پرستاری(198/0=p)، پیشینه(39/0=p) و نوبت کاری(9/0=p) وجود نداشت. اما نمره خودکارآمدی با سن و سابقه کاری پرستاران شاغل در بیمارستان ارتباط معناداری داشت؛ به ترتیب (001/0=p)و (002/0=p). آنالیز رگرسیون لجستیک با تعدیل آثار پیشگویی نام برده نقش موثری بر نمره تصمیم گیری بالینی دارد و با افزودن یک نمره به نمره خودکارامدی به میزان 39/0 به نمره تصمیم گیری بالینی افزوده میشود.
نتیجهگیری: با پیبردن به عوامل تاثیرگذار بر خودکارامدی و تصمیم گیری بالینی در پرستاران و درک میزان ارتباط بین این متغیرها میتوان پیشنهاد کرد برگزاری دورههای مختلف آموزشی ارتقای سطح خودکارآمدی پرستاران ادامه یابد تا این قشر زحمتکش بتوانند تصمیمهای بالینی بهتری بگیرند.
واژه‌های کلیدی: پرستاران/ تصمیم گیری بالینی / خودکارآمدی
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |