دوره 30، شماره 3 - ( 7-1400 )
جلد 30 شماره 3 صفحات 245-230 |
برگشت به فهرست نسخه ها
قاسم صالح پور1 
، چنگیز رحیمی* 2، نوراله محمدی1 ، علی اکبر اسدی پویا3
، چنگیز رحیمی* 2، نوراله محمدی1 ، علی اکبر اسدی پویا3
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. ، crahimi@hotmail.com
3- گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. ، crahimi@hotmail.com
3- گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
چکیده: (1248 مشاهده)
زمینه: خواب و تشنج به روش‌های مختلفی می‌توانند یکدیگر را تحت تأثیر قرار دهند. در این میان، اختلالات خواب از مهم‌ترین شکایات بیماران مبتلا به تشنج‌های صرعی و غیرصرعی است که موجب پیامدهای مختلف سلامت می‌شوند.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی علائم روان‌شناختی و شاخص‌های بالینی در بیماران واجد و فاقد خواب‌آلودگی مبتلا به تشنج‌های صرعی و غیرصرعی است.
روش‌ها: پژوهش حاضر یک تحقیق بنیادی و از نوع توصیفی (علّی مقایسه‌ای) بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی بیماران با تشنج‌های صرعی (تمپورال و ژنرالیزه) و غیرصرعی سایکوژنیک شهر شیراز بود. 68 بیمار (در دو گروه واجد و فاقد خواب‌آلودگی) به عنوان نمونه از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و با سیاهه جمعیت‌شناختی و بالینی، مقیاس خواب‌آلودگی استنفورد، پرسش‌نامه افسردگی و اضطراب بک، استرس ادراک‌شده، اختلال خلقی، مقیاس تشخیصی طیف دوقطبی، ارزشیابی کلی از شدت صرع و ارزشیابی کلی ناتوانی مستقیماً مرتبط با تشنج‌ها ارزیابی شدند. داده‌ها توسط تحلیل کوواریانس تک‌متغیره، آزمون دقیق فیشر و آزمون یومن ویتنی تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل‌ها نشان دادند که بیماران دچار تشنج واجد خواب‌آلودگی، سطوح بالاتری از افسردگی، اضطراب و استرس را نسبت به بیماران فاقد خواب‌آلودگی گزارش می‌کنند (0/05>P). همچنین، بیماران واجد خواب‌آلودگی بیش از همتایان خود از علائم اختلال دوقطبی I و II در رنج بوده و شدت بیماری و ناتوانی برگرفته از تشنج‌ها را وخیم‌تر ارزیابی می‌کنند (0/05>P).
نتیجه‌گیری: خواب‌آلودگی در بیماران واجد تشنج‌های صرعی و غیرصرعی با افزایش علائم روان‌شناختی و شدت بیماری مرتبط است.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی علائم روان‌شناختی و شاخص‌های بالینی در بیماران واجد و فاقد خواب‌آلودگی مبتلا به تشنج‌های صرعی و غیرصرعی است.
روش‌ها: پژوهش حاضر یک تحقیق بنیادی و از نوع توصیفی (علّی مقایسه‌ای) بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی بیماران با تشنج‌های صرعی (تمپورال و ژنرالیزه) و غیرصرعی سایکوژنیک شهر شیراز بود. 68 بیمار (در دو گروه واجد و فاقد خواب‌آلودگی) به عنوان نمونه از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و با سیاهه جمعیت‌شناختی و بالینی، مقیاس خواب‌آلودگی استنفورد، پرسش‌نامه افسردگی و اضطراب بک، استرس ادراک‌شده، اختلال خلقی، مقیاس تشخیصی طیف دوقطبی، ارزشیابی کلی از شدت صرع و ارزشیابی کلی ناتوانی مستقیماً مرتبط با تشنج‌ها ارزیابی شدند. داده‌ها توسط تحلیل کوواریانس تک‌متغیره، آزمون دقیق فیشر و آزمون یومن ویتنی تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل‌ها نشان دادند که بیماران دچار تشنج واجد خواب‌آلودگی، سطوح بالاتری از افسردگی، اضطراب و استرس را نسبت به بیماران فاقد خواب‌آلودگی گزارش می‌کنند (0/05>P). همچنین، بیماران واجد خواب‌آلودگی بیش از همتایان خود از علائم اختلال دوقطبی I و II در رنج بوده و شدت بیماری و ناتوانی برگرفته از تشنج‌ها را وخیم‌تر ارزیابی می‌کنند (0/05>P).
نتیجه‌گیری: خواب‌آلودگی در بیماران واجد تشنج‌های صرعی و غیرصرعی با افزایش علائم روان‌شناختی و شدت بیماری مرتبط است.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |