گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، mariamzare@yahoo.com
چکیده: (1530 مشاهده)
زمینه: سرطان سلول سنگفرشی مری هفتمین بدخیمی شایع و کشنده در جهان است که شیوع زیادی در ایران دارد. پیشآگهی سرطان مری ضعیف بوده و بقای پنج ساله بیماران ناچیز است. با وجود مطالعات صورتگرفته روی این سرطان، هنوز مکانیسم دقیق آن مشخص نشده است. بنابراین، بررسی عوامل مولکولی دخیل در این بیماری برای یافتن راههای تشخیصی و درمانی اهمیت دارد. در این رابطه تغییرات miRNAها در سرطان مری نشان داده شده و محققین به کاربرد آنها بهعنوان بیومارکرهای تشخیصی سرطان مری توجه کردهاند.
هدف: در این مطالعه میزان بیان miRNA-138در بافت توموری و بافت نرمال مجاور ارزیابی شده است.
روشها: برای انجام این پژوهش که در آزمایشگاه دانشگاه پیام نور در سال 1399 انجام شد، 35 نمونه بافت توموری سرطان مری و بافت نرمال مجاور از بیماران مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی تهران جمعآوری شد. سپس استخراج RNA انجام شده و میزان بیان miRNA-138 در نمونههای بافتی با روش real time RT-PCR ارزیابی شد. همچنین رابطه بین تغییرات بیان miRNA-138 با پارامترهای کلینیکی بیماران نیز بررسی شد.
یافتهها: بر اساس نتایج، بیان miRNA-138 در بافت توموری سرطان مری به طور معنیداری نسبت به بافت نرمال کاهش یافته است (05/P<0). همچنین ارتباط معنیداری بین کاهش بیان miRNA-138 در بافت توموری با درجه تمایز تومورها و وضعیت متاستاز آنها مشاهده است (05/P<0).
نتیجهگیری: کاهش بیان miRNA-138در سرطان سلول سنگفرشی مری نشاندهنده نقش این تغییر اپیژنتیکی در سرطانزایی مری است. بنابراین، کاربرد miRNA-138 بهعنوان یک بیومارکر مولکولی بالقوه برای شناسایی و پیگیری سرطان مری میتواند مد نظر قرار گیرد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/1/30 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1400/4/10