دوره 32، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 17-8 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ایرج باقی1 
، میرسعید عطارچی2 ، عادله عیسی نظر2 ، حبیب اسلامی کنارسری1 ، علیرضا فیض خواه3 ، مهسا صادقی4 ، زهرا پورمحمدی بجارپسی3 ، آواسادات حسینی5 ، محمد سعادتمند5 ، پریسا باقری طولارود* 6
، میرسعید عطارچی2 ، عادله عیسی نظر2 ، حبیب اسلامی کنارسری1 ، علیرضا فیض خواه3 ، مهسا صادقی4 ، زهرا پورمحمدی بجارپسی3 ، آواسادات حسینی5 ، محمد سعادتمند5 ، پریسا باقری طولارود* 6
1- واحد توسعه تحقیقات بالینی پورسینا، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه پزشکی قانونی و اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
4- مرکز تحقیقات علوم شناختی، رفتاری و اعتیاد کاوش، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
5- گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
6- مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، bagheri-p@kaums.ac.ir
2- گروه پزشکی قانونی و اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
4- مرکز تحقیقات علوم شناختی، رفتاری و اعتیاد کاوش، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
5- گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
6- مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، bagheri-p@kaums.ac.ir
چکیده: (1021 مشاهده)
زمینه: همه‌گیری جهانی ویروس کووید-19 منجر به بروز موارد جدیدی از افسردگی، استرس و تشدید مسائل مربوط به سلامت روان در دانشجویان پزشکی به‌عنوان یک گروه در معرض خطر ابتلا شده است.
هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کیفیت زندگی حرفه‌ای کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه‌گیری کووید-19در سال 1399 انجام شد.
روش‌ها این پژوهش از نوع تحلیلی مقطعی است که بر روی 152 کارورز پزشکی در سال 1399 انجام شد. کیفیت زندگی حرفه‌ای کارورزان با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد کیفیت زندگی حرفه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمرات 3 زیرمقیاس کیفیت زندگی حرفه‌ای، شامل رضایت از شفقت، خستگی و استرس آسیب‌زای ثانویه به‌ترتیب 8/3±38/4، 5/4±30/9 و 7/5±25/3 بود. بین میانگین نمرات رضایت ناشی از شفقت شغلی با برخی متغیرها نظیر وضعیت تأهل، سابقه بیماری‌های زمینه‌ای، مدت‌زمان شیفت کاری و وضعیت بومی بودن تفاوت آماری معنا‌داری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نمرات کیفیت زندگی حرفه‌ای کمتری را نسبت به سایر مطالعات مشابه نشان داد، اما باتوجه‌به نوسانات شیوع بیماری کووید-19 در ایران، انجام تحقیقات بیشتر ضروری است. همچنین به‌دلیل اینکه این مطالعه بر روی کارورزان یک دانشگاه انجام شده است، نمی‌توان نتایج را به همه کارورزان پزشکی تعمیم داد. بنابراین، انجام مطالعات چندمرکزی بر روی سایر کارآموزان پزشکی نیز توصیه می‌شود.
هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کیفیت زندگی حرفه‌ای کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه‌گیری کووید-19در سال 1399 انجام شد.
روش‌ها این پژوهش از نوع تحلیلی مقطعی است که بر روی 152 کارورز پزشکی در سال 1399 انجام شد. کیفیت زندگی حرفه‌ای کارورزان با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد کیفیت زندگی حرفه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمرات 3 زیرمقیاس کیفیت زندگی حرفه‌ای، شامل رضایت از شفقت، خستگی و استرس آسیب‌زای ثانویه به‌ترتیب 8/3±38/4، 5/4±30/9 و 7/5±25/3 بود. بین میانگین نمرات رضایت ناشی از شفقت شغلی با برخی متغیرها نظیر وضعیت تأهل، سابقه بیماری‌های زمینه‌ای، مدت‌زمان شیفت کاری و وضعیت بومی بودن تفاوت آماری معنا‌داری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نمرات کیفیت زندگی حرفه‌ای کمتری را نسبت به سایر مطالعات مشابه نشان داد، اما باتوجه‌به نوسانات شیوع بیماری کووید-19 در ایران، انجام تحقیقات بیشتر ضروری است. همچنین به‌دلیل اینکه این مطالعه بر روی کارورزان یک دانشگاه انجام شده است، نمی‌توان نتایج را به همه کارورزان پزشکی تعمیم داد. بنابراین، انجام مطالعات چندمرکزی بر روی سایر کارآموزان پزشکی نیز توصیه می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |