دوره 18، شماره 69 - ( 1-1388 )                   جلد 18 شماره 69 صفحات 46-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، Akuchekian@med.mui.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
چکیده:   (9912 مشاهده)
چکیده مقدمه: استرس شغلی منشأ بسیاری از مشکلات روانشناختی و جسمانی برای فرد شاغل است. پرستاران سطح بالایی از استرس را بخاطر نوع کار خود تجربه می کنند. آنچه بر واکنش افراد در مقابل استرس اثر می گذارد شیوه‌های مقابله با استرس می باشد. حمایت اجتماعی عامل حفاظت کننده و اثر گذار بر شیوه های مقابله با استرس می باشد. هدف: بررسی راهبردهای مقابله با استرس و ارتباط آن با حمایت اجتماعی در پرستاران. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی تحلیلی بر روی 47 نفر پرسنل پرستاری بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های آموزشی اصفهان انجام گرفته است. چک لیست روشهای مقابله با استرس (Coping Scale-Revised ) CS-R و پرسشنامه حمایت اجتماعی ساراتوز وپرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک تکمیل گردید. از روشهای آماری t-student، همبستگی پیرسون و اسپیرمن جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. نتایج: میانگین سنی 9/39 سال و میانگین نمره حمایت اجتماعی افراد مورد مطالعه 24/2±59/10 بوده است. بین نمره حمایت اجتماعی و سن و سنوات خدمت ارتباط معکوس و معنی‌دار و بین نمره حمایت اجتماعی و تحصیلات ارتباط مستقیم و معنی‌دار مشاهده گردید. مجردها نیز بطور معنی داری حمایت اجتماعی بالاتری دریافت می کردند. ضمناً بین حمایت اجتماعی و روشهای مقابله با استرس (حمایت اجتماعی- عاطفی ) ارتباط مستقیم و با روشهای مقابله با استرس (پذیرش و تفکر آرزومندانه) ارتباط معکوس و معنی ‌دار وجود داشت. نتیجه‌گیری: هرچه حمایت اجتماعی بیشتر باشد استفاده از روشهای مؤثر مقابله با استرس افزایش واستفاده از روشهای غیر موثر کاهش می یابد. با توجه به افزایش توانایی فرد در مقابله با استرس در صورت حمایت اجتماعی، در شغل‌های بسیار حساس و پر استرسی همچون پرستاری ، توجه به افزایش حمایت اجتماعی در قالب بهبود مدیریت پرستاری، ارتباطات اداری و تأمین اجتماعی بیشتر و بهتر برای پرسنل پرستاری می تواند مفید باشد.
متن کامل [PDF 172 kb]   (2327 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/9/3 | پذیرش: 1392/9/3 | انتشار: 1392/9/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.