Research code: A-10-1748-6
Ethics code: IR.GUMS.REC.1403.029
1- گروه بیماریهای داخلی، بیمارستان رازی، مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
3- گروه بیماریهای داخلی، بیمارستان رازی، مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، fmansourghanaei@gmail.com
چکیده: (150 مشاهده)
زمینه و هدف: چاقی یک مشکل بهداشتی مهم در سراسر جهان میباشد. چاقی از عوامل خطر شناخته شده برای بیماری سنگ کیسه صفرا (GSD) گزارش شده است، بنابراین این مطالعه با هدف بررسی ارتباط شاخص های تن سنجی مانند شاخص توده بدنی(BMI)، نسبت دور کمر به باسن (WHR) و نسبت دور کمر به قد (WHtR) با سنگ کیسه صفرا در جمعیت کوهورت پرشین گیلان (PGCS) انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی شامل 10520 نفر از افراد بین 35 تا 70 سال میباشد که در PGCS ثبت نام کردهاند. اطلاعات دموگرافیک، آنتروپومتریک و همچنین ابتلا به سنگ کیسه صفرا که به صورت خوداظهاری می باشد، ثبت شد.
یافتهها: در کل شرکتکنندگان، شیوع GSD برحسب BMI، WHRو WHtR در افراد با BMI≥30kg/m2، افراد با WHRدر گروه چاق و در افراد با 5/0≤WHtR بیشتر بود (05/0>P). در کل شرکتکنندگان با افزایش BMI، WHRو WHtR شانس ابتلا به GSD افزایش یافت و در زنان بیشتر از مردان بود، اما این ارتباط برحسب WHR از نظر آماری معنادار نبود. براساس منحنی ROC قدرت شاخصهای BMI، WHR و WHtR در تشخیص GSD به ترتیب برابر با 630/0 (639/0-621/0 :CI 95%)، 598/0 (608/0-589/0 :CI 95%) و 672/0 (681/0-663/0 :CI 95%) بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه، بیشترین شیوع GSD در افراد چاق و زنان مشاهده شد. با افزایش BMI، WHRو WHtR شانس داشتن GSD افزایش یافت و در زنان بیشتر از مردان بود. در تشخیص GSD قدرت شاخص WHtR به صورتی معنیدار بالاتر از شاخصهای BMI و WHR نشان داده شد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/1/8 | پذیرش: 1403/6/18