دوره 34، شماره 4 - ( 10-1404 )
جلد 34 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 162837287
Ethics code: IR.IAU.URMIA.REC.1402.115
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
rahmanpour P, Farshbaf maneisefat F, rezaee moradali M. The effectiveness of the mother-child companion plan on mother-fetus attachment, pregnancy anxiety, and self- compassion in pregnant mothers. JGUMS 2025; 34 (4)
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2760-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2760-fa.html
رحمان پور پردیس، فرشباف مانی صفت فرناز، رضایی مراداعلی منیره. اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار. مجله علوم پزشکی گیلان. 1404; 34 (4)
اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار
1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
2- گروه روان شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
3- گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
2- گروه روان شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
3- گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
چکیده: (499 مشاهده)
زمینه: خودآگاهی و شفقت به خود از فاکتورهای مهم در دلبستگی است که مادر با تکیه بر این مهارت میتواند در درک، نزدیکی جویی و پاسخگویی بیشتر به کودکش موفق شود. اجرای طرح همیار مادر- کودک شاید بتواند با تمرکز بر سلامت مادر و کودک منجر به کنترل و کاهش آسیب در جوامع گردد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار بود.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه می‌باشد. شرکت‌کنندگان 40 مادر باردار مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان ارومیه در سال 1402 بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایش در 13 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای بصورت هفتگی شرکت و آموزشهای طرح همیار مادر و کودک را دریافت کردند. پرسشنامه‌های دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای دو گروه تکمیل و داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 25 ازطریق آزمون RMANOVA و بن‌فرونی و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان دهنده افزایش دلبستگی مادر به جنین، کاهش اضطراب بارداری و افزایش شفقت به خود در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بودند(001/0>p). اثر درون آزمودنی بیانگر تفاوت معنی‌دار بین نمرات پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در طی زمان در هر سه متغیر می‌باشد. بیشترین اختلاف میانگین نمرات بین دو بازه زمانی پیش آزمون و پیگیری بود.
نتیجه‌گیری: طرح همیار مادر و کودک بر سلامت روان مادران باردار تاثیر مثبت دارد و میتواند نقش مهمی در کاهش اختلالات خلقی شایع حین بـارداری و ارتقا دلبستگی مادر با جنین داشته باشد. نتایج پژوهش میتواند در استمرار طرح همیار مادر و کودک جهت پیشگیری از چالشهای روانی اجتماعی مادران باردار توسط دست‌اندرکاران برنامه مفید باشد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار بود.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه می‌باشد. شرکت‌کنندگان 40 مادر باردار مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان ارومیه در سال 1402 بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایش در 13 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای بصورت هفتگی شرکت و آموزشهای طرح همیار مادر و کودک را دریافت کردند. پرسشنامه‌های دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای دو گروه تکمیل و داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 25 ازطریق آزمون RMANOVA و بن‌فرونی و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان دهنده افزایش دلبستگی مادر به جنین، کاهش اضطراب بارداری و افزایش شفقت به خود در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بودند(001/0>p). اثر درون آزمودنی بیانگر تفاوت معنی‌دار بین نمرات پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در طی زمان در هر سه متغیر می‌باشد. بیشترین اختلاف میانگین نمرات بین دو بازه زمانی پیش آزمون و پیگیری بود.
نتیجه‌گیری: طرح همیار مادر و کودک بر سلامت روان مادران باردار تاثیر مثبت دارد و میتواند نقش مهمی در کاهش اختلالات خلقی شایع حین بـارداری و ارتقا دلبستگی مادر با جنین داشته باشد. نتایج پژوهش میتواند در استمرار طرح همیار مادر و کودک جهت پیشگیری از چالشهای روانی اجتماعی مادران باردار توسط دست‌اندرکاران برنامه مفید باشد.
واژه‌های کلیدی: دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری، شفقت به خود، مادر باردار، طرح همیار مادر و کودک
مقاله مروری: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/10/10 | پذیرش: 1403/12/20 | انتشار: 1404/10/10
دریافت: 1403/10/10 | پذیرش: 1403/12/20 | انتشار: 1404/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |