دوره 34، شماره 4 - ( 10-1404 )                   جلد 34 شماره 4 صفحات 423-410 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 162837287
Ethics code: IR.IAU.URMIA.REC.1402.115


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rahmanpour P, Farshbaf Maneisefat F, Rezae Moradali M. The Effectiveness of the Mother-child Companion Plan on Mother-fetal Attachment, Pregnancy Anxiety, and Self-compassion in Pregnant Mothers. JGUMS 2025; 34 (4) :410-423
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2760-fa.html
رحمان پور پردیس، فرشباف مانی صفت فرناز، رضائی مراداعلی منیره. اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار. مجله علوم پزشکی گیلان. 1404; 34 (4) :410-423

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2760-fa.html


1- گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.
2- گروه مامایی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.
چکیده:   (783 مشاهده)
زمینه خودآگاهی و شفقت به خود از فاکتورهای مهم در دلبستگی است که مادر با تکیه بر این مهارت می‌تواند در درک، نزدیکی‌جویی و پاسخ‌گویی بیشتر به کودکش موفق شود. اجرای طرح همیار مادر وکودک شاید بتواند با تمرکز بر سلامت مادر و کودک منجر به کنترل و کاهش آسیب در جوامع شود.
هدف هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار بود.
روش‌ها پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون، با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه بود. شرکت‌کنندگان 40 مادر باردار مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان ارومیه در سال 1402 بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به 2 گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایش در 13 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای به‌صورت هفتگی شرکت و آموزش‌های طرح همیار مادر و کودک را دریافت کردند. پرسش‌نامه‌های دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری برای 2 گروه تکمیل و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 25 ازطریق آزمون آنالیز واریانس با مقادیر تکراری و بن‌فرونی و سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها نتایج نشان‌دهنده افزایش دلبستگی مادر به جنین، کاهش اضطراب بارداری و افزایش شفقت به خود در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بودند (0/001>p). اثر درون آزمودنی بیانگر تفاوت معنی‌دار بین نمرات پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در طی زمان در هر سه متغیر بود. بیشترین اختلاف میانگین نمرات بین دو بازه زمانی پیش‌آزمون و پیگیری بود.
نتیجه‌گیری طرح همیار مادر و کودک بر سلامت روان مادران باردار تأثیر مثبت دارد و می‌تواند نقش مهمی در کاهش اختلالات خلقی شایع حین بارداری و ارتقای دلبستگی مادر با جنین داشته باشد. نتایج پژوهش می‌تواند در استمرار طرح همیار مادر و کودک جهت پیشگیری از چالش‌های روانی‌اجتماعی مادران باردار توسط دست‌اندرکاران برنامه مفید باشد. 
متن کامل [PDF 6078 kb]   (47 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (48 مشاهده)  
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/10/10 | پذیرش: 1403/12/20 | انتشار: 1404/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb