دوره 16، شماره 64 - ( 10-1386 )                   جلد 16 شماره 64 صفحات 59-51 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، msaraei@qums.ac.ir
چکیده:   (6850 مشاهده)
چکیده مقدمه: ایمونوفلورسانس غیرمستقیم(IFA) از روش‌های آزمون حساس و رایج در بررسی سرولوژی توکسوپلاسموز است. بسیاری از مطالعات سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسما در ایران با استفاده از این آزمون انجام شده‌است. مرور مطالعاتی که با استفاده از این آزمون در مناطق مختلف کشور با شرایط آب و هوایی متفاوت انجام شده، وضعیتی را نشان می‌دهد که با توجه به راه اصلی احتمالی انتقال توکسوپلاسما در ایران جای تاًمل دارد و به نظر می‌رسد که این مغایرت‌های احتمالی به علت خطای آزمون در برخی از آزمایشگاه‌ها باشد. هدف: تعیین میزان توافق نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز بین چهار مرکز آزمایشگاهی. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع ارزیابی بین چند مرکز است. با رعایت اخلاق تحقیق از صد نفر که در سال 1384 برای آزمون های پیش از ازدواج به آزمایشگاه مرکز پزشکی جامعه‌نگر قزوین مراجعه کرده‌بودند، نمونه سرم تهیه شد. هر نمونه را به چهار قسمت تقسیم کرده و در چهار آزمایشگاه مختلف از نظر ایمونوگلوبولینG (IgG) اختصاصی علیه توکسوپلاسما به روش IFA‌ مورد آزمایش قرار دادیم. آزمون‌ها طبق پروتکل رایج همان مرکز انجام شد. در تمام آزمایشگاه‌ها رقت‌های 1:20، 1:100، 1:200 و بالاتر اندازه‌گیری و عیار ≥ 1:20 مثبت در نظر گرفته شد. ضریب کاپا بین نتایج هر دو مرکز محاسبه شد. نتایج: میزان مثبت شدن سرولوژی آزمون IFA توکسوپلاسما در این چهار مرکز 72 ، 44 ، 34 و 23‌ درصد گزارش شد. ضریب کاپا در موارد مقایسه هر دو مرکز با یکدیگر در بالاترین حد 36/0 و در پایین‎ترین حد 16/0 بود. نتیجه‌گیری: توافق نتایج گزارش شده بین چهار مرکز بیش از حد انتظار پایین بود. به نظر می رسد، انجام این آزمون در برخی از آزمایشگاه‌های کشور اشکال‌هایی دارد که باید برطرف شود. بنابراین، توصیه می شود تاًثیر هر یک از عوامل مؤثر بر نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز به تفکیک مورد بررسی قرار گیرد.
متن کامل [PDF 159 kb]   (2052 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/3 | پذیرش: 1392/10/3 | انتشار: 1392/10/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.