Modabernia M, Shojaee Tehrani H, Jalaly H. The Study of Mean Changes in Fasting Glucose Level and BMI in Psychotic Patients Treated with Olanzapine in Shafa Hospital and Private Clinics of Rasht in 2005-2006. JGUMS 2007; 15 (60) :17-25
URL:
http://journal.gums.ac.ir/article-1-409-fa.html
مدبرنیا محمد جعفر، شجاعی تهرانی حسین، جلالی حبیب. مطالعه میانگینتغییرات قندخون ناشتا وBMI در بیماران روان پریشمصرفکننده اولانزاپین در بیمارستان شفا و کلینیک خصوصی رشت در سال 85-1384. مجله علوم پزشکی گیلان. 1385; 15 (60) :17-25
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-409-fa.html
1- ، gmodaber@gums.ac.ir
چکیده: (7997 مشاهده)
چکیده
مقدمه : داروهای جدید ضد روان پریشی (atypical ) در مقایسه با داروهای قبلی به علت عوارض ناچیز خارج هرمی و آثار بهتر درمانی بیشتر استفاده می شوند .
در مورد عارضه افزایش قند خون و شاخص توده بدنی بدنبال مصرف این داروها هنوز اتفاق نظر کامل وجود ندارد .
هدف: بررسی این عوارض در مراجعان روان پریش مصرفکننده اولانزاپین.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی(بررسی یک جمعیت در دو مقطع زمانی) 150 بیمار روان پریش مراجعه کننده به بیمارستان شفا و کلینیک خصوصی رشت(در سالهای 85-84) انتخاب شدند.
معیارهای ورود شامل مبتلایان به روانپریشی با تشخیص از طریق مصاحبه بالینی براساس چهارمین ویرایش تجدید نظر شده تشخیص و آماری(DSMIV-TR )، مصرفکنندگان اولانزاپین و قند خون ناشتای کمتر از 110 میلی گرم در دسی لیتر بود.
معیارهای حذف شامل افراد با سابقه پاسخ ناکافی و تحمل نکردن اولانزاپین، مصرفکنندگان داروهای روانگردان و مواد مخدر و افراد دریافت کننده داروهای ضدروانپریشی تأخیری در یکماه اخیر بود.
شاخص توده بدنی و قند خون ناشتا در آغاز و پایان اندازهگیری شد. فزون بر موارد فوق متغیرهایی چون سابقه بیماری قند در خانواده ، نوع بیماری روانی، سن و جنس هم در پرسشنامه درج شد. سپس دادهها در دو نوبت جمعآوری شد و با استفاده از SPSS 11.5 و بر حسب مورد با بکارگیری ابزار آماری مناسب تجزیه و تحلیل شد و 05/0=α مورد پذیرش قرار گرفت.
نتایج: 79 نفر(7/52%) مؤنث و 71 تن(3/47% ) مذکر بودند 16 نفر( 7/10%) افزایش قند خون ناشتا بیش از 110 میلیگرم در دسیلیتر داشتند. 11 نفر(33/7%) دچار دیابت بودند و 5 نفر(33/3%) در اختلال در گلوگز خون ناشتا نشان دادند. میانگین تغییرات قند خون در قبل و پس از درمان (0001/0 p< t جفتی) و همچنین میانگین تغییرات شاخص توده بدنی قبل و بعد از درمان(00001/0 p< t جفتی) از نظر آماری معنیدار بود. ضریب همبستگی بین تغییر شاخص بدنی و سطح گلوکز خون ناشتا در پایه و پایان به ترتیب 218/0 و 249/0و معنی دار نبود. در متغیرها بیشترین ارتباط معنی دار از نظر آماری بین تغییر قند خون ناشتا و مصرف بیش از ده میلیگرم اولانزاپین(006/0p<) و سن بیش از 45 سال بدست آمد(006/0 =p). ارتباط با اسکیزوفرنی هم تا حدی معنیدار بود(055/0= p ). ولی سایر متغیرها(جنس، سابقه خانوادگی دیابت) با تغییر قند خون ارتباط معنی دار آماری نداشت. کمترین ارتباط بین جنس با بروز دیابت بدست آمد(68/0= p).
نتیجهگیری: میانگین تغییر گلوگز خون ناشتا و شاخص توده بدنی قبل و پس از مصرف اولانزاپین در مبتلایان به روانپریشی معنیدار بود. این دارو در اسکیزوفرنی، افراد بیش از 45 سال و مصرفکنندگان بیش از ده میلیگرم اولانزاپین در روز باید با احتیاط بیشتری تجویز شود. بررسی بیشتر با کارآزمائی بالینی پیآمدهای دقیقتری را ارائه خواهد کرد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1392/10/14 | پذیرش: 1392/10/14 | انتشار: 1392/10/14