چکیده مقدمه: سپسیس وضعیت بالینی بحرانی در اثر عفونت‌ها بوده که با مرگ‌و‌میر بالایی همراه است. چون تشخیص قطعی سپسیس با کشت مثبت اثبات می‌شود و معمولا زمانبر است، برخی از نشانگرهای بیوشیمی برای تشخیص سریع سپسیس مورد توجه قرار گرفته‌اند. یکی از این نشانگرها پروکلسی‌تونین (PCT) است. هدف: تعیین ارزش تشخیصی PCT در تشخیص سپسیس در نوزادان بدحال بستری در بخش نوزادان و NICU مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی 64 نوزاد بستری در بخش نوزادن و NICU به دو گروه نوزادان با سپسیس قطعی و مشکوک (به تساوی) تقسیم شدند. نمونه خون نوزادان برای اندازه‌گیری PCT و سایر نمونه‌های بررسی سپسیس در روز اول بستری گرفته شد. پس از مقایسه مقادیرPCT ، حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری آن در تشخیص سپسیس نوزادی تعیین شد. داده‌ها وارد نرم‌افزار16spss- برای تحلیل آماری شد. نتایج: در این مطالعه 64 نوزاد با سپسیس قطعی و مشکوک (34 پسر و 30 دختر) با میانگین سنی 3/7±57/11 سالگی بررسی شدند. بین مقادیر پروکلسی‌تونین در دو گروه تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت (05/0>P). بین مقادیر PCT در هر گروه به تفکیک تفاوت آماری معنی‌داری نبود (05/0P>). حساسیت و ویژگی، ارزش اخباری P‏CT به ترتیب 6/65%، 9/71% و70% بود. نتیجه‌گیری: از PCT می‌توان برای تشخیص سپسیس در نوزادان استفاده کرد. مطالعات بیشتر جهت اثبات ارزش تشخیصی این مارکر پیشنهاد می‌شود.

واژه‌های کلیدی: پروکلسی‌تونین، سپسیس- تشخیص، نوزاد

متن کامل [PDF 271 kb]   (1735 دریافت)