چکیده مقدمه: امروزه جراحی محافظه‌کارانه که در آن تنها قسمتی از نسج پستان خارج می‌شود(Breast conserving surgery= BCS) روشی مقبول و استاندارد برای درمان سرطان پستان در شرایط خاص است ولی به نظر می‌رسد که در ایران از این روش به‌طور محدود استفاده می‌شود. هدف: بررسی عملکرد جراحان عمومی در مورد BCS و عوامل مرتبط با آن. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی پرسشنامه‌های طراحی شده برای 300 جراح عمومی که به‌طور تصادفی از فهرست نشانی جراحان عمومی در سازمان نظام پزشکی انتخاب شده بودند، ارسال شد. پرسشنامه حاوی اطلاعاتی در مورد سن، جنس، سابقه کاری، عضویت در هیأت علمی دانشگاه‌ها، تعداد بیماران دچار سرطان پستان که آنها در سال درمان جراحی می‌کنند، درمان انتخابی آنها(BCS یا ماستکتومی) و دلایل انجام نشدنBCS بود. نتایج: در مجموع 83 پرسشنامه بازگردانده شد. میزان پاسخ دهی 35% بود. نتایج نشان داد که تنها 19% جراحان به‌طور معمول از روش BCS استفاده می‌کنند. از عوامل بررسی شده تنها تعداد بیماران دچار سرطان پستان در سال بود که به‌طور معنی‌دار با ترجیح انجام BCS ارتباط داشت(P= 0.01). شایع‌ترین عللی که برای انجام نشدن BCS توسط جراحان ذکر شده بود عبارت بودند از نداشتن اطمینان به نتایج جراحی محافظه کارانه (46%)، یا سرویس‌های رادیوتراپی موجود (32%) و احتمال همکاری نکردن بیمار در انجام رادیوتراپی (32%). نتیجه‌گیری: به نظر می رسد در ایران مجموعه‌ای از عوامل شامل امکانات موجود و عوامل فرهنگی در استفاده محدود از جراحی محافظه‌کارانه دخالت داشته باشند. بررسی بیشتر بر روی نتایج این نوع جراحی ارزیابی کیفیت دستگاه‌های رادیوتراپی موجود و بررسی نگرش بیماران به این شیوه درمانی برای کسب نتایج مطمئن‌تر توصیه می شود.

واژه‌های کلیدی: پستان برداری قطاعی، سرطان‌های پستان

متن کامل [PDF 148 kb]   (1889 دریافت)