چکیده مقدمه: دیالیز به‌عنوان راه حلی در درمان بیماران نارسایی مزمن کلیه، فرآیندی استرس زاست ومشکلات روانشناختی واجتماعی متعددی را در پی داردکه می‌تواند زمینه بروز اختلال روانی دراین بیماران باشد. هدف: باتوجه به شیوع بالای بیماری‌های روانی درجامعه ،این مطالعه با هدف تعیین وضعیت بهداشت روانی بیماران همودیالیزی و مقایسه با جمعیت سالم انجام شد. موادوروش‌ها: مطالعه مقطعی بر 40 بیمار همودیالیزی بیمارستان خاتم‌الانبیاء(ص) زاهدان و 40 فرد سالم که از نظر متغیرهایی نظیر سن، جنس، تاهل و تحصیلات همسان‌سازی شده بودند، در سال1381 انجام شد. دراین مطالعه وضعیت بهداشت روانی بیماران و گروه شاهد با استفاده از پرسشنامه استاندارد وضعیت سلامت عمومی- فرم 28 سؤالی- و بهره‌گیری ازآمار توصیفی وتحلیلی بررسی و مقایسه شد. نتایج: بیماران دیالیزی (با میانگین نمره 65/11) نسبت به گروه شاهد(بامیانگین نمره 20/6) سطح بهداشت روانی پایین‌تری داشتند و نتیجه آزمون تی‌ تفاوت بین دوگروه را معنی‌دار نشان داد(001/0 p< ). همچنین بین دفعات دیالیز درهفته (009/p<) و جنسیت(03/0p<) با بهداشت روانی بیماران کلیوی دیالیز شونده ارتباط معنی‌دار آماری وجودداشت. نتیجه‌گیری: باتوجه به پایین‌بودن سطح بهداشت روانی بیماران همودیالیزی، توصیه می‌شود،گروه روانپزشکی با اقدام درمانی قبل و ضمن دوره دیالیز، به سازگاری و ارتقاء سطح سلامت روانی این گروه بیماران درمعرض خطر کمک کنند.

واژه‌های کلیدی: بهداشت روانی، دیالیزکلیوی، نارسایی مزمن کلیه

متن کامل [PDF 145 kb]   (3919 دریافت)