هریالچی کتایون، صدیقینژاد عباس، اشرف علی. مقایسه سطح سرمی یون منیزیوم در بیماران ضربه سروصدمه به اندام، در بخش مراقبت ویژه. مجله علوم پزشکی گیلان. 1381; 11 (44) :23-27
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-760-fa.html
چکیده: (8281 مشاهده)
مقدمه: اختلالات الکترولیتی در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه شایع می باشد و منیزیوم یکی از مهمترین یونهایی است که اختلال آن موجب بیثباتی همودینامیک، اختلال عملکردقلب و عروق ، ضعف عضلانی ، تشنج ، شکست در جدا سازی بیمار از حمایت تنفسی و تغییر میزان سایریونهای با اهمیت میشود. زمان شروع اختلالات سطح سرمی منیزیوم پس از صدمات و تأثیر نوع صدمات بر این تغییرات درمقاله حاضر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: در این مطالعه توصیفی تحلیلی سطح سرمی یون منیزیوم بیماران ضربه سر با بیماران صدمه به اندام درهنگام ورود به بخش مراقبت ویژه در سال 1380 مقایسه گردید .
مواد و روشها: نمونه ها شامل 30 بیمار ضربه سر و 30 بیمار دچار ترومای اندام بستری شده در بخش مراقبتویژه پس از 24 ساعت اقامت در اورژانس بودند، دو گروه سابقه بیماری زمینهای نداشتند و سابقه مصرفدارو را نیز نداشتند و از نظر جنس مشابه بودند. روش اندازه گیری منیزیوم Calorimetric Spectrophotometry بود و با ماده Xylidylblue انجام می گرفت .آزمون آماری مورد استفاده
T – student و تست دقیق فیشر بود
در زمان ورود به بخش مراقبت ویژه از بیمار نمونه خون جهت بررسی سطح سرمی یون منیزیومگرفته شد.
نتایج: نتایج حاصل نشان داد که میانگین سطح سرمی Mg در گروه ضربه سر meq / L 19/0 ± 84/1 ودر گروه صدمه به اندامmeq/L
29/0 ±23/2 بود و اختلاف سطح منیزیوم دو گروه از نظر آماری تفاوتمعنیدار داشت (P< 0.02)، لذا در مقایسه با صدمه به اندام در بیماران ضربه سر کاهش منیزیوم سرم زودترو شدیدتر اتفاق میافتاد.
نتیجه گیری: نتیجه نهایی این که یون منیزیوم در ساعات اولیه ورود بیماران به بخش مراقبت های ویژه باید مد نظرقرار گیرد و به اصلاح به موقع آن توجه گردد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/6/31 | پذیرش: 1393/6/31 | انتشار: 1393/6/31