Journal of Guilan University of Medical Sciences
مجله علوم پزشکی گیلان
JGUMS
Literature & Humanities
http://journal.gums.ac.ir
1
admin
2383-4307
2423-4818
10.32598
fa
jalali
1382
1
1
gregorian
2003
4
1
12
45
online
1
fulltext
fa
بررسی اثر بایتپلن بر روی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ماضغه بیماران با اختلالات مفصل گیجگاهی فکی
Effect of Bite Plane on The EMG Activity of Mastication Muscles in T.M.J Dysfunctions
تخصصي
Special
پژوهشي
Research
مقدمه: بایت پلن ها یک وسیله مهم در جهت تشخیص و درمان بیماران با اختلالات مفصل گیجگاهی فکی( T.M.J) می باشند.
هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر این وسیله بر فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات ماضغه بوده است.
مواد و روش ها: برای این منظور تعداد 25 بیمار با ناراحتی T.M.J انتخاب شدند. از این افراد قبل از ساخت بایتپلن از عضلات ماستر و تمپورال طرف راست و چپ الکترومیوگرافی توسط الکترود سطحی گرفته شد و در ضمن در هر دو عضله ثبت امواج در سه موقعیت استراحت (r ) حداکثر بستن (co) و حداکثر فشردن دندانها (cl )گرفته شد. سپس از این بیماران قالبگیری شد و بایتپلن نوع ماگزیلاری از جنس آکریلگرما سخت ساخته شد و به مدت 3 ماه فقط شبها استفاده شد. بعد از اتمام این دوره, مجدداً از این بیماران الکترومیوگرافی گرفته شد و مقدار فعالیت عضلات ماستر و تمپورال ثبت شد و سپس به کمک آزمون آماری Pair-t-test مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: میانگین آمپلیتود عضلات ماستر و تمپورال در هر سه حالت r و co ,cl بعد از استفاده از بایتپلن دچار کاهش شده که از نظر آماری این اختلاف معنیدار بود (P<0.05).
میانگین دیوریشن عضله تمپورال در تمامی حالات و همچنین عضله ماستر در حالت cl نیز بعد از درمان کاهش یافته که این اختلاف نیز از نظر آماری معنیدار بود (P<0.05).
اما در میانگین دیوریشن عضله ماستر در حالتهای r و co قبل و بعد از درمان با بایتپلن اختلاف معنیداری مشاهده نشده است.
بحث: نتیجه کلی اینکه بایتپلن در بیماران با اختلالات T.M.Jباعث کاهش فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات ماضغه و در نتیجه کاهش انقباضات این عضلات شده و میزان آمپلیتود و دیوریشن امواج الکترومیوگرافی را بخصوص در عضله تمپورال کاهش میدهد که این مساله میتواند به علت اهمیت بیشتر عضله تمپورال در تعیین موقعیت وضعیتی و بستن مندیبل باشد.
Introduction: Bite plane is an important devices for diagnosing and treating the patient with T.M.J dysfunctions.
Objective: The aim of this research is to study its effects on EMG activity of mastication muscles.
Materials and Methods: Twenty-five patients with TMJ dysfunctions were selected. EMG of masseter and temporal muscles (left and right) was recorded with surface electrode. Then, the subjects were freated by the bite plane. The wave were taken in both muscles in three positions, include rest position (r), maximum intercuspation position (co) and maximum clenching (cl). Bite plane was made for all patients from cold cure acrylic resin.
Before the use of bite plane, E.M.G was gotten two sides of mastication muscles then it was used for 3 months only at nights and after that E.M.G will be repeated and then they compare to each other with analysis of pair-t-test.
Results: The mean activity of masster and temporal muscles decrease in the left and right side of patient after use of bite plane (P<0.05). The mean duration masster muscle didn’t have significant difference after treatment.
Conclusion: Bite plane in patients with T.M.J disorders cause to decreases activity of contraction of mastication muscles it may before importance of temporal muscles in position of mandibular joints. But, the masster muscle is less affected by bite plane.
الکترومیوگرا فی, بیماری های مفصل گیجگاهی فکی, ماهیچه ها
Electromyography, Muscles, Tempromandibular Joint Diseases
7
15
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-36-565&slc_lang=fa&sid=1
Y
Jahandideh
یوسف
جهاندیده
Yes
N
Rashidan
نیره
رشیدان
No