دوره 21، شماره 81 - ( 1-1391 )                   جلد 21 شماره 81 صفحات 61-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sadre Momtaz A, Ghasemi nezhad S. Study of the Workers Absorbed Dose on the Basis of their Organizational Post in Three Nuclear Medicine Clinics in Guilan Province. JGUMS 2012; 21 (81) :53-61
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-108-fa.html
صدرممتاز علیرضا، سیده زهرا قاسمی نژاد سیده زهرا. ارزیابی دوز دریافتی پرتوها توسط کارکنان در سه مرکز پزشکی هسته‌‌ا‌ی . مجله علوم پزشکی گیلان. 1391; 21 (81) :53-61

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-108-fa.html


1- دانشگاه گیلان ، sadremmotaz@guilan.ac.ir
2- دانشگاه گیلان
چکیده:   (8395 مشاهده)
چکیده مقدمه: در سال‌‌های اخیر کاربرد مواد پرتوزا برای هدف‌های تشخیصی و درمانی در پزشکی هسته‌‌ای رشد سریعی داشته است. در این میان هر یک از کارکنان این مراکز برحسب پست سازمانی خود از منابع پرتوزای مختلف اعم از رادیودارو، بیماران پس از دریافت رادیودارو، پسماند مراکز مثل سرنگ، پنبه الکل‌‌های آلوده و...میزان پرتو متفاوتی دریافت می‌‌کنند بنابراین، بسته به شرایط متفاوت کاری دوز دریافتی پرتوها برای هر یک از کارکنان متفاوت است. هدف: اندازه‌‌گیری دوز دریافتی کارکنان در سه مرکز پزشکی هسته‌‌ای استان گیلان مواد و روش‌‌ها: 35 نفر از کارکنان ارزیابی شدند که از این تعداد 12 نفر در مرکز A (دو متخصص پزشکی هسته‌‌ای A1 و A2 ، دو پرستارA3 وA4 ، دو تکنسین A5 وA6 ، چهار نفر در قسمت پذیرش A7 تا A10 ، یک نفر مسئول فیزیک بهداشت A11 و یک نفر مسئول خدماتA12)، 13 نفر در مرکز B(B1 ....B13 ) و 10 نفرمربوط به مرکز C(C1 ...C10) بودند. دوز دریافتی کارکنان با دوزیمترهای ترمولومینسانس از نوع LiF:M,C,P که در قالب‌‌های مخصوص قرار داشت، اندازه‌‌گیری شد. این قالب‌‌ها به مدت دو ماه بر سینه کارکنان نصب شد. در هر قالب برای کاهش قطع‌‌نبودن نتایج از سه دوزیمتر LiF استفاده شد. اطلاعات دوزیمترها توسط قرائت‌گرTLD reader و نرم افزار Win REMS استخراج و در نهایت، میانگین دوز دریافتی کارکنان محاسبه شد. نتایج: دوز جذبی سالانه کارکنان در گستره 05/0 تا 72/0 میلی‌‌سیورت با میانگین11/0 میلی‌‌سیورت بود که کمترین آن مربوط به متخصصان پزشکی هسته‌‌ای در مرکز C و بیشترین آن مربوط به پرستاران در مرکزA بود. نتایج نشان داد که در هر سه مرکز پرستاران بیشترین دوز را دریافت می‌کردند. نتیجه‌‌گیری: در این مطالعه دوز دریافتی همه‌ی کارکنان کمتر از 6 میلی‌‌سیورت در سال یا 1 میلی‌‌سیورت در پریود دو ماهه بود. بنابراین، در محدوده دوز مجاز قرار داشت اما چون هدف کمیته‌‌های تدوین‌‌کننده استاندارد و تمام مسئولان بر اصل(As Low As Reasonably Achievable ) ALARA استوار است، باید با اجرای قانون، مقررات و استانداردهای حفاظت در برابر پرتوها و بکارگیری مناسب امکانات موجود، طبق اصل ALARA (حداقل دست یافتنی)، مقدار دوز دریافتی کارکنان را به حداقل ممکن رساند، لذا لازم است مقدار پرتوگیری کارکنان را در کنار پرتوگیری بیماران، کاهش داد و چون در این تحقیق دوز دریافتی پرستاران نسبت به سایر کارکنان بیشتر بود اولویت با پرستاران است.
متن کامل [PDF 317 kb]   (3058 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1392/8/15 | پذیرش: 1393/1/24 | انتشار: 1393/1/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb