مقدمه: مطالعات اندکی در مورد ارتباط مجموع عوامل شیوه زندگی با سلامت روان، به‌ویژه در کشورهای خاورمیانه، انجام شده‌است.

هدف: تعیین ارتباط مجموع عوامل شیوه زندگی با اضطراب و افسردگی در بزرگسالان اصفهانی.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر‌ 3363 بزرگسال 70-19 ساله اصفهانی انجام شد. امتیاز شیوه زندگی سالم با استفاده از اطلاعات دریافت غذایی، فعالیت فیزیکی، استعمال دخانیات، دیسترس روانی و چاقی محاسبه شد. برای ارزیابی اجزای امتیاز شیوه زندگی سالم از پرسشنامه بسامد غذایی 106- قلمی اعتبارسنجی شده، پرسشنامه GPPAQ (General Practice Physical Activity Questionnaire) و GHQ (General Health Questionnaire) استفاده شد. در ارزیابی شیوع اضطراب و افسردگی نیز معیار HADS (Hospital Anxiety and Depression Scale) مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج: شیوع اضطراب و افسردگی به ترتیب 2/15 و 0/30 درصد بود. افراد بالاترین امتیاز شیوه زندگی سالم، پس از تعدیل مخدوشگرهای نهفته، 93% شانس کمتری برای اضطراب (30/0-02/0:CI%95, 07/0OR:) و 97% شانس کمتری برای افسردگی (11/0-01/0:CI%95, 03/0OR:) داشتند. همچنین، افراد غیرسیگاری در مقایسه با افراد سیگاری شانس کمتری برای اضطراب (89/0-47/0:CI%95, 65/0OR:) و افسردگی (82/0-48/0:CI%95, 63/0OR:) داشتند. افراد با سطوح پایین دیسترس روانی در مقایسه با سطوح بالاتر، نیز شانس کمتری برای اضطراب (16/0-10/0:CI%95, 13/0OR:) و افسردگی (12/0-08/0:CI%95, 10/0OR:) داشتند. همچنین، افراد با تغذیه سالم، در مقایسه با افراد با تغذیه ناسالم، 25% شانس کمتری برای افسردگی (91/0-61/0:CI%95, 75/0OR:) داشتند. 

نتیجه‌گیری: امتیاز شیوه زندگی سالم با کاهش خطر اضطراب و افسردگی در بزرگسالان اصفهانی همراه بود. تغذیه سالم، دیسترس روانی و استعمال دخانیات از شاخص های مستقل پیشگویی کننده اختلال روانشناختی بودند.