Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

چکیده مقدمه: ترس و استرس ناشی از زایمان باعث اختلال در انقباض‌های رحمی به‌صورت انقباض‌های ناکافی می‌شود و در نتیجه لیبر طولانی سبب مشکلات مادری و نوزادی، مرگ پری‌ناتال و افزایش خطر سزارین می‌شود. زنان برای تطابق با این ترس نیازمند به حمایت هستند. هدف: تعیین تاثیر حضور همراه آموزش‌دیده منتخب در طول زایمان بر طول فاز فعال زایمان در زنان باردار کم‌خطر مراجعه کننده به بیمارستان شهید دکتر بهشتی آستارا سال 1388. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی 90 نفراز زنان باردار کم‌خطر که همه مشخصات واحدهای پژوهش را دارا بودند انجام گرفت. نمونه‌ها با انتخاب تصادفی در دو گروه 45 نفری قرار گرفتند. گروه مداخله از زمان بستری تا دو ساعت بعد از زایمان در کنار خود همراه منتخب داشتند در حالی‌که گروه کنترل بدون همراه بودند. اطلاعات توسط پرسشنامه‌ای شامل طول لیبر استفاده از اکسی‌توسین و نوع زایمان جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست، کای‌دو با نرم افزار SPSS نسخه 5/11 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که هر دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (میانگین سنی6/24-3/ 24، سال متوسط تعداد بارداری 6/1، میانگین تعداد زایمان 1، میانگین سن بارداری 2/0±7/273 روز، میانگین اتساع سرویکس موقع بستری 7/3±44/3 سانتی‌متر و ...)، طول مرحله دوم (663/0>p) و نوع زایمان اختلاف معنی‌دار آماری نداشتد. در گروه مداخله، میانگین طول فاز فعال زایمان 7/143 دقیقه و در گروه کنترل 5/253 دقیقه بود (001/0>p). همچنین مصرف اکسی‌توسین در گروه مداخله 5/ 24 درصد در مقابل 5/55 درصد در گروه کنترل بود (046/0p=). نتیجه‌گیری: حمایت همراه منتخب توسط مادر (دوست یا بستگان) می‌تواند سبب کاهش دوره فاز فعال زایمان باشد.

واژه‌های کلیدی: آبستنی، استرس، زایمان، همکاری بیمار

متن کامل [PDF 173 kb]   (2164 دریافت)    

* نشانی نویسنده مسئول: آستارا، بیمارستان شهید دکتر بهشتی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---