متخصص کودکان- عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
چکیده: (1678 مشاهده)
خلاصه :
آستم بیماری مزمنی است که با اسپاسم، التهاب و افزایش پاسخ دهی قابل برگشت راههای هوایی توسط محرکین مختلف ایجاد میشود. با توجه به مشخصات فوق داروهایی که در آستم مصرف میشوند به دو گروه بزرگ متسع کنندههای برونش و داروهای ضد التهاب تقسیم میشوند. داروهای متسع کننده برونش شامل بتا دو آگونیستها( سالبوتامول)، گزانتینها ( تئوفیلین) و آنتی کولینرژیکها (Ipratropium) میباشند.
کورتون اثرات خوب در درمان آستم و در آستم مزمن دارد بخصوص آستم های شدید و مقاوم به سایر داروها آخرین رده داروی مصرفی است ولی با توجه به اثرات سیستمیک آن بنظر میرسد کوشش محققین بر آن است که داروی ضد التهابی با اثرات موضعی در آستم را جایگزین آن سازند .
قبل از آغاز بحث در زمینه تلاش پژوهشگران در راه نیل به این هدف، مختصری در مورد پاتوفیزیولوژی آستم توضیح داده و سپس مطالبی راجع به آنتاگونیستهای لکوترینها و مهارکنندههای فسفودی استرازها و بعضی داروهای دیگر تحت بررسی در درمان آستم شرح داده خواهد شد.
BALF=Bronchoalveolar Lavage Fluid
ECP= Eosinophilic Cationic protein
EDN= Eosinophilic Drived Neurotoxin EPO= Eosinophilic Peroxidase
FEV1=Forced Expiratory Volume in one second
flmp=formyl -methionyl -leucy -phenylamine
IL =interleukin
IP3=Inositol triphosphate
MBP=Major Basic protein
NK =Natural Killer cell
PAF=Platelet Activating factor
PDE=phosphdiestrase
PGF=Prostaglandin F
PMA=phorbal Myrisate Actate
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/12/21 | پذیرش: 1397/12/21 | انتشار: 1397/12/21