اثربخشی آموزش ارگونومی در اصلاح وضعیت بدنی، عوامل خطر ارگونومی و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه

عیسی محمدی زیدی, عیسی; فرمانبر, ربیع الله; مرشدی, هادی; محمدی زیدی, بنفشه; کاربرد, اصغر

دوره 19، شماره 74 - ( 4-1389 ) جلد 19 شماره 74 صفحات 28-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Mohammadi Zeidi E, Farmanbar R, Morshedi H, Mohammadi Zeidi B, Karbord A. Effectiveness of an Ergonomic Education to Modify of Body Posture, Ergonomic Risk Factors and Musculoskeletal Pain Severity in Computer Users. JGUMS 2010; 19 (74) :15-28
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-195-fa.html

عیسی محمدی زیدی عیسی، فرمانبر ربیع الله، مرشدی هادی، محمدی زیدی بنفشه، کاربرد اصغر. اثربخشی آموزش ارگونومی در اصلاح وضعیت بدنی، عوامل خطر ارگونومی و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه. مجله علوم پزشکی گیلان. 1389; 19 (74) :15-28

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-195-fa.html

اثربخشی آموزش ارگونومی در اصلاح وضعیت بدنی، عوامل خطر ارگونومی و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه

عیسی عیسی محمدی زیدی^*¹

، ربیع الله فرمانبر²

، هادی مرشدی¹

، بنفشه محمدی زیدی³

، اصغر کاربرد¹

1- قزوین، دانشگاه علوم پزشکی
2- دانشگاه علوم پزشکی گیلان
3- دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده: (11144 مشاهده)

چکیده مقدمه: استفاده از رایانه بدون توجه به ارگونومی ممکن است منجر به مشکل بهداشتی، ناراحتی بلندمدت، ناتوانی جسمی و از دست رفتن روزهای کاری شود. هدف: بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر تلفیق نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده و مرحله‌های تغییر در اصلاح وضعیت بدنی، عوامل خطر ارگونومی و شدت دردهای اسکلتی عضلانی در کاربران رایانه. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کنترل شده تصادفی نیمه تجربی، 75 نفر از کاربران به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول مداخله آموزشی تئوری محور بر اساس سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده و الگوی مرحله‌های تغییر اعمال شد و گروه دوم، گروه کنترل (75= n) بود. هر دو گروه در شروع مطالعه، 3 و 6 ماه بعد از مداخله ارزیابی شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: روش ارزیابی سریع اندام فوقانی برای تعیین حالت‌ کاری اندام فوقانی، پرسشنامه خود اجرا که سازه‌های تئوری رفتاری برنامه‌ریزی شده را اندازه‌گیری می‌کند، الگوریتم مرحله‌های تغییر و آزمون دانش ارگونومی و VAS برای ارزیابی شدت درد اسکلتی- عضلانی بود. مداخله شامل دو جزء بروشور اطلاعاتی منطبق بر مرحله و مشاوره آموزش پیشگیرانه فردی بود. نتایج: گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل نمره‌های بالاتری را در آگاهی، نگرش، کنترل رفتاری درک شده، قصد و همین طور رعایت پوسچر طبیعی به‌عنوان رفتار هدف داشتند(05/0> P). همچنین، یافته‌ها نشان دهنده کاهش معنی‌دار شدت درد اسکلتی عضلانی بود(05/0>P). در پی‌گیری‌های 3 و 6 ماه بعد از مداخله، بین دو گروه در سازه هنجار انتزاعی تفاوت معنی‌دار دیده نشد. مداخله نتوانست سطح خطر RULA را با حوزه پایین و خیلی پایین (سطوح 1و2) کاهش دهد و تنها آن‌را به سطح خطر متوسط رساند. نتیجه‌گیری: اگر آموزش ارگونومی پیشگیرانه به‌عنوان جزئی از مداخله‌های چندبخشی باشد که دست کم دو مورد از موارد آنالیز و حذف عوامل خطر، کنترل‌های مهندسی و کنترل‌های اجرایی را دربر‌داشته باشد، موفق‌تر خواهد بود.

واژه‌های کلیدی: بیماری‌های عضلانی استخوانی، مهندسی محیط کار انسان، وضعیت بدن

متن کامل [PDF 251 kb] (2903 دریافت)

مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/8/25 | پذیرش: 1392/8/25 | انتشار: 1392/8/25

* نشانی نویسنده مسئول: قزوین، دانشگاه علوم پزشکی، دانشکده بهداشت، گروه بهداشت خانواده

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb