1- استادیار گروه میکروب و ایمنی شناسی- دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی اهواز
2- مربی گروه میکروب و ایمنی شناسی- دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی اهواز
چکیده: (2099 مشاهده)
خلاصه
در مطالعهای که طی دو سال متوالی ۱۳۶۹ و ۱۳۷۰ صورت گرفت حدود ۲۸۰۰۰ نمونه رکتال سواب و فاضلاب و آب آشامیدنی که از شهرها و روستاهای مختلف خوزستان جمعآوری شده بودند در شهر اهواز در دو مرکز آزمایشگاه رفرانس بهداشت هفده شهریور و گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی مورد بررسی قرار گرفتند. وفورباکتری ویبریوکلره گروه O1 بیوتیب التور در افراد مورد مطالعه در سال ۱۳69، ۱۳/0% و در سال ۱۳۷۰، 71/0% بود و سروتیپ های شایع در سال ۱۳۶۹ بصورت اینابا ۵۲%، اوگاوا ۲۹% و هیکوجیما ۱۹% بود. در حالیکه در سال ۱۳۷۰ شامل هیکوجیما ۷۸% و اوگاوا ۲۲% بود. وفور باکتری اکثرا" در سنین زیر ۵ سال مشاهده گردید و جنسیت ظاهرا" تأثیری در وفور باکتری نداشت. میزان مقاومت این باکتریها نسبت به آنتیبیوتیکها بترتیب نسبت به استرپتومایسین ۷۳%، آمپیسیلین ۵۶%، تتراسیکلین ۴۱%، تریمتوپریم - سولفامتاکسازول ۴%، اریترومایسین ۴%، کلرامفنیکل و پلیمیکسین B هر کدام صفر در صد بود. بدین ترتیب ،وفور باکتری در منطقه چندان بالا نبوده لیکن مقاومت نسبت به بعضی از آنتیبیوتیکها قابل توجه بود. همچنین وجود تعداد زیادی باکتری از گروه غیرقابل تعمق بوده و احتیاج به تحقیق بیشتر دارد.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/12/25 | پذیرش: 1397/12/25 | انتشار: 1397/12/25