1- مرکز تحقیقات فارماکولوژیک گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه طب ایرانی، دانشکده طب سنتی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (3605 مشاهده)
چکیده
گل محمدی گیاهی متعلق به گیاهان خانواده رز است. در ایران از سالهای دور از گلهای این گیاه برای تهیه گلاب استفاده میشد. در پزشکی سنتی ایران، گل محمدی برای درمان انواع مختلف بیماریها مانند اختلال گوارشی، خونروی لثه، سردرد، اختلال حافظه، زخمها و بیماریهای قلبی عروقی کاربرد داشته است. در دههی گذشته، مطالعات گستردهای برای تایید استفادههای آینیی این گیاه، یافتن خواص فارماکولوژی جدید و تعیین ترکیب شیمیایی مسئول آثار بیولوژی آن انجام شدهاست. آلکانها، فلاونوئیدها، ترپنها و ترپنوئیدها از مهمترین ترکیبات شناسایی شده در گل محمدی هستند. مطالعات تجربی و بالینی آثار فارماکولوژی متعددی در گل محمدی شناسایی کردهاند که از آن میان میتوان اثر ضد صرع، ضد التهاب، ضد درد، ضد میکروب، گشادکنندگی مجاری هوایی، نیروبخش قلبی، افزایش حافظه و خوابآوری را نام برد. این مقالهی مروری اطلاعات به روز در مورد ترکیبات موثرهی گل محمدی ارائه میکند و در مورد کاربردهای سنتی و یافتههای فارماکولوژی جدید این گیاه گفتگو میکند.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/4/18 | پذیرش: 1398/4/18 | انتشار: 1398/4/18