دوره 28، شماره 111 - ( 8-1398 )
جلد 28 شماره 111 صفحات 64-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hemmati H, Moayeri far M, Rafiee E, Jafaryparvar Z, Hemmati G. Evaluation of Success Rate and Complication after Catheter Directed Thrombolysis in Acute Deep Vein Thrombosis of Ileofemoral Vein. JGUMS 2019; 28 (111) :56-64
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2198-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2198-fa.html
همتی دکتر حسین، معیری‌فر دکتر مازیار، رفیعی الهه، جعفری پرور ذکیه، همتی غزاله. بررسی میزان موفقیت و عوارض ترومبولیز با هدایت کننده کاتتر در بیماران DVTحاد ایلئوفمورال. مجله علوم پزشکی گیلان. 1398; 28 (111) :56-64
دکتر حسین همتی* 
1، دکتر مازیار معیری‌فر2 ، الهه رفیعی1 ، ذکیه جعفری پرور1 ، غزاله همتی3
1، دکتر مازیار معیری‌فر2 ، الهه رفیعی1 ، ذکیه جعفری پرور1 ، غزاله همتی3
1- واحد توسعه تحقیقات بالینی رازی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماریهای التهابی ریه، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
3- گروه داروسازی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماریهای التهابی ریه، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
3- گروه داروسازی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
چکیده: (2848 مشاهده)
چکیده
مقدمه: ترومبوز ورید عمقی (DVT: Deep Venous Thrombosis) بیماری کمابیش شایعی است که از تشکیل و توسعه‌ی لخته در داخل سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی به وجود می‌‌آید.
هدف: تعیین میزان موفقیت و عوارض ترومبولیز با گاید کاتاتر در بیماران DVT حاد ایلئوفمورال مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی پژوهشی درمانی رازی رشت طی سال‌های 96-95.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت case series بر بیماران DVT حاد ایلئوفمورال تحت ترومبولیز با گاید کاتاتر که در طول سال 96-1395 مرکز آموزشی پژوهشی درمانی رازی رشت مراجعه کرده بودند، انجام شد. همه بیمارانی که براساس سونوگرافی کالر داپلر، تشخیص اولیه و بر اساس ونوگرافی، تشخیص قطعی DVT ایلئوفمورال حاد برایشان گذاشته شده بود، و کمتر از 2 هفته از آغاز نشانه‌ها آنها گذشته بود، کاندید درمان شدند. بیمارانی که دچار بیماریهای زمینه‌ای مانند دیابت، فشارخون بالا، بدخیمی و هرنوع بیماری به جزDVT بودند، از مطالعه خارج شدند. اطلاعات در چک لیستی دربردارنده: سن، جنس، سمت درگیر، علائم اولیه همراه، مدت زمان روش‌درمانی، میزان موفقیت روش درمانی یعنی باز بودن بیش از 50درصد لومن وریدی و وجود جریان خون prograte، طول مدت بستری در بیمارستان، عوارض حین درمان، وضعیت لیز کامل و نیز بهبود علائم اولیه و نیاز به درمان بیشتر گرد‌آوری شد. داده‌ها وارد نرم‌افزارspss 18 شده و به کمک آزمون‌های کای اسکوئر و فیشر تحلیل و 05/0 p <معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج: در این مطالعه 20 نفر از بیماران DVT حاد ایلئوفمورال بررسی شدند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 07/12±15/39 ساله بود. 11 نفر(55درصد) مرد بودند. در 13 نفر از مبتلایان به DVT حاد، ایلئوفمورال سمت چپ درگیر بود. از نظر علائم همراه نخستین، بیشترین فراوانی با 65درصد مربوط به درد، تورم و حساسیت بود. نتایج مطالعه نشان داد که میزان موفقیت، 100درصد بوده و در هیچ یک از بیماران مورد مطالعه در پی‌گیری 6 ماهه هیچ موردی از استنوز دوباره دیده نشد و جریان وریدی در 100درصد ورید‌های درگیر برقرار شده بود. 15 نفر(75درصد) در طی درمان، هیچ عارضه‌ای نداشتند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ترومبولیز با هدایت‌کننده کاتتر در بیماران DVT حاد ایلئوفمورال موثر باشد.
مقدمه: ترومبوز ورید عمقی (DVT: Deep Venous Thrombosis) بیماری کمابیش شایعی است که از تشکیل و توسعه‌ی لخته در داخل سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی به وجود می‌‌آید.
هدف: تعیین میزان موفقیت و عوارض ترومبولیز با گاید کاتاتر در بیماران DVT حاد ایلئوفمورال مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی پژوهشی درمانی رازی رشت طی سال‌های 96-95.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت case series بر بیماران DVT حاد ایلئوفمورال تحت ترومبولیز با گاید کاتاتر که در طول سال 96-1395 مرکز آموزشی پژوهشی درمانی رازی رشت مراجعه کرده بودند، انجام شد. همه بیمارانی که براساس سونوگرافی کالر داپلر، تشخیص اولیه و بر اساس ونوگرافی، تشخیص قطعی DVT ایلئوفمورال حاد برایشان گذاشته شده بود، و کمتر از 2 هفته از آغاز نشانه‌ها آنها گذشته بود، کاندید درمان شدند. بیمارانی که دچار بیماریهای زمینه‌ای مانند دیابت، فشارخون بالا، بدخیمی و هرنوع بیماری به جزDVT بودند، از مطالعه خارج شدند. اطلاعات در چک لیستی دربردارنده: سن، جنس، سمت درگیر، علائم اولیه همراه، مدت زمان روش‌درمانی، میزان موفقیت روش درمانی یعنی باز بودن بیش از 50درصد لومن وریدی و وجود جریان خون prograte، طول مدت بستری در بیمارستان، عوارض حین درمان، وضعیت لیز کامل و نیز بهبود علائم اولیه و نیاز به درمان بیشتر گرد‌آوری شد. داده‌ها وارد نرم‌افزارspss 18 شده و به کمک آزمون‌های کای اسکوئر و فیشر تحلیل و 05/0 p <معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج: در این مطالعه 20 نفر از بیماران DVT حاد ایلئوفمورال بررسی شدند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 07/12±15/39 ساله بود. 11 نفر(55درصد) مرد بودند. در 13 نفر از مبتلایان به DVT حاد، ایلئوفمورال سمت چپ درگیر بود. از نظر علائم همراه نخستین، بیشترین فراوانی با 65درصد مربوط به درد، تورم و حساسیت بود. نتایج مطالعه نشان داد که میزان موفقیت، 100درصد بوده و در هیچ یک از بیماران مورد مطالعه در پی‌گیری 6 ماهه هیچ موردی از استنوز دوباره دیده نشد و جریان وریدی در 100درصد ورید‌های درگیر برقرار شده بود. 15 نفر(75درصد) در طی درمان، هیچ عارضه‌ای نداشتند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ترومبولیز با هدایت‌کننده کاتتر در بیماران DVT حاد ایلئوفمورال موثر باشد.
واژه‌های کلیدی: پلتسیموگرافی، امپدانس / ترومبوز وریدی / سونوگرافی داپلر رنگی / کاتتریزاسیون/ لخته در جدار رگ
دریافت: 1398/8/26 | پذیرش: 1398/8/26 | انتشار: 1398/8/26
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
رشت - دانشگاه علوم پزشکی گیلان - معاوت تحقیقات و فناوری - دفتر مجله
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.ir
ایمیل: medjour@gums.ac.ir
