دوره 29، شماره 1 - ( 1-1399 )                   جلد 29 شماره 1 صفحات 42-33 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

MohammadiKojidi H, Fayazi H S, Badsar A R, Rostamali N, Attarchi M S. Assessment of the Causes of Discharge against Medical Advice in Hospitalized Patients in Emergency Department. JGUMS 2020; 29 (1) :33-42
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2244-fa.html
محمدی کجیدی دکتر حمید، فیاضی دکتر حانیه السادات، بادسار دکتر علیرضا، رستمعلی دکتر نگار، عطارچی دکتر میرسعید. بررسی علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران بستری در بخش اورژانس. مجله علوم پزشکی گیلان. 1399; 29 (1) :33-42

URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2244-fa.html


1- ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ و اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﮔﻴﻼن، رﺷﺖ، اﻳﺮان
2- ﮔﺮوه داخلی، داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﮔﻴﻼن، رﺷﺖ، اﻳﺮان
چکیده:   (4169 مشاهده)
چکیده
مقدمه:هنگامی که بیمار به علت نارضایتی، بیمارستان را با رضایت شخصی ترک می‌کند، مراحل درمان کامل نمی‌شود و می‌تواند عوارض جدی‌‌ برای وی بدنبال داشته باشد. با توجه به این که عوامل موثر بر نارضایتی بیمار و علل ترخیص با رضایت شخصی می‌تواند در مناطق و مراکز درمانی مختلف متفاوت باشد این مطالعه طراحی شد.
هدف: ‌‌بررسی علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران بستری در بخش اورژانس بیمارستان رازی رشت در سال 1395 ‌.
مواد و روش‌ها : نوع مطالعه، توصیفی و گذشته‌نگر بوده است. نمونه‌گیری‌‌ به روش ﺳــﺮ ﺷــﻤﺎری اﻧﺠــﺎم شد. به طوری که تمامی بیماران مرخص شده با رضایت شخصی از بخش اورژانس بیمارستان رازی شهر رشت در سال1395 ‌‌ارزیابی شدند. ﺑـﺮای گرد‌آوری داده‌های اﻳـﻦ ‌پژوهش از اطلاعات فرم ترک بیمارستان با مسئولیت شخصی موجود در پرونده‌های بیمارانی که با رضایت شخصی ترخیص شده بودند. اطلاعاتی از جمله علت و مدت بستری و دلایل تمایل به ترک بیمارستان به رغم‌‌ تکمیل‌ نشدن روند درمانی براساس فرم موجود در بیمارستان و اظهار نظر بیمار گرد‌آوری شد.
نتایج‌:‌‌ بیشتر افراد ترخیص شده با رضایت شخصی مذکر (9/60 درصد)و متاهل (3/81 درصد) بودند. 7/49 درصد ‌ کمتر از یک روز در بیمارستان اقامت کرده بودند و 9/50 درصد بستری این بیماران در نوبت کاری شب بوده است. از مهم‌ترین دلایل ترک بیمارستان با رضایت شخصی، نداشتن تمایل به ادامه درمان (4/39 درصد)، بهبود حال عمومی (3/19 درصد) و ادامه درمان در بخش خصوصی (7/11 درصد) بوده است.
نتیجه‌گیری:‌ به نظر می‌رسد بهتر است فرم‌‌ ترک بیمارستان با رضایت شخصی بازبینی شود. گزینه‌ی عدم تمایل به ادامه‌ی درمان که کلی و مبهم است، با پرسش دقیق‌تر و‌‌ جزییات بیشتر جایگزین شود. در بین عللی که منجر به ترک بیمارستان با رضایت شخصی می‌شوند، دلایلی که بیشتر به خود بیمار مرتبط هستند در اولویت است.
متن کامل [PDF 206 kb]   (1395 دریافت)    
مقاله مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/1/5 | پذیرش: 1399/1/5 | انتشار: 1399/1/5

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Guilan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb