دوره 29، شماره 3 - ( 7-1399 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 57-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Borghei P, Nemati S, Adel S, Nikkhah M. Comparing the Incidence of Residual Cholesteatoma Using two Canal Wall Down and Endoscopic-assisted Intact Canal Wall Tympanomastoidectomy Methods. JGUMS 2020; 29 (3) :50-57
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2333-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2333-fa.html
برقعی پدرام، نعمتی شادمان، عادل سوزان، نیکخواه مهدی. مقایسه سنجش کلستئاتوم مانده در دو روش تمپانوماستوئیدکتومی CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی در کلستئاتوم گوش میانی و ماستوئید. مجله علوم پزشکی گیلان. 1399; 29 (3) :50-57
پدرام برقعی* 
1، شادمان نعمتی2 ، سوزان عادل3 ، مهدی نیکخواه3
1، شادمان نعمتی2 ، سوزان عادل3 ، مهدی نیکخواه3
1- مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، pborghei@yahoo.com
2- مرکزتحقیقات بیماریهای گوش و حلق و بینی، گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- مرکزتحقیقات بیماریهای گوش و حلق و بینی، گروه گوش، حلق، بینی و جراحی سرو گردن، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (1824 مشاهده)
زمینه: روش تمپانوماستوئیدکتومی با برداشت دیواره خلفی (CWD) از طریق جراحی، درمان استاندارد کلستئاتوم به شمار می‌رود، ولی این روش با پیامدهای فراوانی همراه است. روش دیگر تمپانوماستوئیدکتومی، با نگهداری دیواره خلفی (ICW) است که ناهنجاری کمتری دارد، ولی دسترسی به رسس‌های گوش میانی در آن دشوارتر از روش CWD است. در این بررسی برای دسترسی به رسس‌های گوش از آندوسکوپ استفاده شد که با میکروسکوپ در دسترس نیستند.
هدف: هدف این بررسی مقایسه کلستئاتوم باقی‌مانده در دو روش تمپانوماستوئیدکتومی CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی در کلستئاتوم گوش میانی و ماستوئید بود.
مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده، چهل بیمار دچار کلستئاتوم گوش میانی مراجعه‌کننده به بیمارستان امیراعلم که کاندیدای تمپانوماستوئیدکتومی بودند، وارد مطالعه شدند. سپس، یکی از روش‌های ICW آندوسکوپی یا CWD بدون نیاز به بازسازی زنجیره انجام می‌شد. جراحی بیماران در ماه‌های سه، شش، نُه ودوازده معاینه میکروسکوپی شد، سپس در ماه دوازدهم، بیماران با بی‌حسی موضعی و سدیشن تحت جراحی بازبینی گوش میانی و در صورت امکان بازسازی زنجیره قرار گرفتند. در جراحی بازبینی گوش میانی، وجود pearl و باقی‌مانده کلستئاتوم با استفاده از آندوسکوپ 30 درجه و 7/2 میلی‌متر، کنترل و میزان عود در دو گروه ثبت شد. از آزمون آماری من‌ویتنی و آزمون دقیق فیشر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری آزمون‌ها 5% در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج فراوانی کلستئاتوم باقی‌مانده در دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از دیدگاه آماری معنی‌دار نبود و در هر دو گروه در چهار بیمار (20 درصد) کلستئاتوم باقی‌مانده گزارش شد. (P>0/05). همچنین، اختلاف میانگین بازه گامه یک تا دو بر پایه ماه، بین دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: روش ICW با کنترل آندوسکوپی با روش CWD سنجش‌پذیر است، افزون بر آن این روش با پیامدهای بسیار کمتری همراه است. پیشنهاد می‌شود بررسی‌های پسین با حجم نمونه بیشتر و مدت پیگیری طولانی‌تر انجام شود.
هدف: هدف این بررسی مقایسه کلستئاتوم باقی‌مانده در دو روش تمپانوماستوئیدکتومی CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی در کلستئاتوم گوش میانی و ماستوئید بود.
مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده، چهل بیمار دچار کلستئاتوم گوش میانی مراجعه‌کننده به بیمارستان امیراعلم که کاندیدای تمپانوماستوئیدکتومی بودند، وارد مطالعه شدند. سپس، یکی از روش‌های ICW آندوسکوپی یا CWD بدون نیاز به بازسازی زنجیره انجام می‌شد. جراحی بیماران در ماه‌های سه، شش، نُه ودوازده معاینه میکروسکوپی شد، سپس در ماه دوازدهم، بیماران با بی‌حسی موضعی و سدیشن تحت جراحی بازبینی گوش میانی و در صورت امکان بازسازی زنجیره قرار گرفتند. در جراحی بازبینی گوش میانی، وجود pearl و باقی‌مانده کلستئاتوم با استفاده از آندوسکوپ 30 درجه و 7/2 میلی‌متر، کنترل و میزان عود در دو گروه ثبت شد. از آزمون آماری من‌ویتنی و آزمون دقیق فیشر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری آزمون‌ها 5% در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج فراوانی کلستئاتوم باقی‌مانده در دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از دیدگاه آماری معنی‌دار نبود و در هر دو گروه در چهار بیمار (20 درصد) کلستئاتوم باقی‌مانده گزارش شد. (P>0/05). همچنین، اختلاف میانگین بازه گامه یک تا دو بر پایه ماه، بین دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: روش ICW با کنترل آندوسکوپی با روش CWD سنجش‌پذیر است، افزون بر آن این روش با پیامدهای بسیار کمتری همراه است. پیشنهاد می‌شود بررسی‌های پسین با حجم نمونه بیشتر و مدت پیگیری طولانی‌تر انجام شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
رشت - دانشگاه علوم پزشکی گیلان - معاوت تحقیقات و فناوری - دفتر مجله
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.ir
ایمیل: medjour@gums.ac.ir
