دوره 31، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 73-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: ---------
Ethics code: IR.GUMS.REC.1398.036
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taghi Moghadamnia M, Borghei Y, Amini S, Maroufizadeh S. The Cardiopulmonary Resuscitation Success Rate and Its Related Factors in Patients Referred to Dr. Heshmat Hospital in Rasht, Iran. JGUMS 2022; 31 (1) :62-73
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2398-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2398-fa.html
مقدم نیا محمدتقی، برقعی یاسمن، امینی ساناز، معروفی زاده سامان. بررسی پیامد احیای قلبی‌ریوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت. مجله علوم پزشکی گیلان. 1401; 31 (1) :62-73
محمدتقی مقدم نیا*1 
، یاسمن برقعی2 ، ساناز امینی3 ، سامان معروفی زاده4
، یاسمن برقعی2 ، ساناز امینی3 ، سامان معروفی زاده4
1- گروه پرستاری داخلی، جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- پرستاری (کارشناسی ارشد)، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت ،ایران.
3- گروه مددکاری اجتماعی، رفاه کودکان و سیاست اجتماعی، سیاست بین المللی رفاه اجتماعی و سلامت، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه متروپولیتن، اسلو، نروژ.
4- گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- پرستاری (کارشناسی ارشد)، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت ،ایران.
3- گروه مددکاری اجتماعی، رفاه کودکان و سیاست اجتماعی، سیاست بین المللی رفاه اجتماعی و سلامت، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه متروپولیتن، اسلو، نروژ.
4- گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
چکیده: (2190 مشاهده)
زمینه: احیای قلبی‌ریوی یک فرایند اورژانسی برای بازگرداندن گردش خون خودبهخودی در فرد دچار ایست قلبی‌ریوی است و می‌تواند به پیامد بازگشت گردش خون خودبهخودی یا مرگ بیمار منجر شود. عوامل زیادی در پیامد احیا تأثیرگذارند.
هدف مطالعه حاضر با هدف تعیین پیامد احیای قلبی‌ریوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، 1008 بیمار که تحت احیای قلبی‌ریوی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها از فروردین 1395 تا اسفند 1397 در مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت، ایران جمع‌آوری شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم استاندارد ثبت احیای قلبی‌ریوی اوتستئین بود که شامل عوامل مرتبط و زمان‌های مربوط به عملیات احیاست. ارتباط بین پیامد احیای قلبی‌ریوی و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و بالینی با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون کای‌دو و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه میزان موفقیت احیای قلبی‌ریوی برابر با 34/8 درصد بود. با توجه به تحلیل تعدیل‌شده، در کل نمونه‌ها، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی در بیماران با ریتم غیرآسیستولی، مدت کوتاه احیای قلبی‌ریوی و در بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان بالاتر بود. در مقایسه با بیماران در بخش سی‌سی‌یو، بیماران در بخش‌های دیگر، به‌جز بخش آی‌سی‌یو، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی بالاتری داشتند. علاوه بر این، برای بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان، با افزایش سن، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی کاهش می‌یافت.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه نتایج بیانگر آن بود که ریتم آسیستول دارای کمترین میزان موفقیت احیا بود و این ریتم به دلیل تأخیر در شروع زودرس درمان در انتهای مراحل ایست قلبی حادث می‌شود، درمان سریع بیماران با ایست قلبی همراه با شاهد که دارای ریتم تاکی کاردی بطنی و یا فیبریلاسیون بطنی است، شانس موفقیت احیا را افزایش خواهد داد.
هدف مطالعه حاضر با هدف تعیین پیامد احیای قلبی‌ریوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، 1008 بیمار که تحت احیای قلبی‌ریوی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها از فروردین 1395 تا اسفند 1397 در مرکز آموزشی‌درمانی دکتر حشمت شهر رشت، ایران جمع‌آوری شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم استاندارد ثبت احیای قلبی‌ریوی اوتستئین بود که شامل عوامل مرتبط و زمان‌های مربوط به عملیات احیاست. ارتباط بین پیامد احیای قلبی‌ریوی و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و بالینی با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون کای‌دو و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه میزان موفقیت احیای قلبی‌ریوی برابر با 34/8 درصد بود. با توجه به تحلیل تعدیل‌شده، در کل نمونه‌ها، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی در بیماران با ریتم غیرآسیستولی، مدت کوتاه احیای قلبی‌ریوی و در بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان بالاتر بود. در مقایسه با بیماران در بخش سی‌سی‌یو، بیماران در بخش‌های دیگر، به‌جز بخش آی‌سی‌یو، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی بالاتری داشتند. علاوه بر این، برای بیماران دچار ایست قلبی داخل بیمارستان، با افزایش سن، شانس موفقیت احیای قلبی‌ریوی کاهش می‌یافت.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه نتایج بیانگر آن بود که ریتم آسیستول دارای کمترین میزان موفقیت احیا بود و این ریتم به دلیل تأخیر در شروع زودرس درمان در انتهای مراحل ایست قلبی حادث می‌شود، درمان سریع بیماران با ایست قلبی همراه با شاهد که دارای ریتم تاکی کاردی بطنی و یا فیبریلاسیون بطنی است، شانس موفقیت احیا را افزایش خواهد داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
