یغمایی پریچهر، نیلفروشزاده محمدعلی، مردانی حمیرا، مشرف جوادی فائزه، کاکانژادیان پریسا. اثر دوزهای مختلف عصاره آبی چای سبز برترمیم زخم های باز موش سوری. مجله علوم پزشکی گیلان. 1388; 18 (70) :57-63
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-253-fa.html
1- دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشگاه آزاد اسلامی ، fjavadi.faezeh.moshref@gmail.com
چکیده: (7728 مشاهده)
چکیده
مقدمه: با آگاهی از محتوای غنی چای سبز، یافتهها و اهمیتی که تسریع فرایند التیام زخم دارد و نیز با توجه به انجام نشدن پژوهش علمی در این مورد، در این تحقیق تأثیر عصاره آبی چای سبز بر فرآیند ترمیم زخمهای باز پوست موش سوری بررسی شده است.
هدف: بررسی اثر دوزهای مختلف عصاره آبی چای سبز برترمیم زخم های باز موش سوری.
مواد وروشها: 32موش نر نژاد NMRI در 4گروه شاهد(گروه 1) وتجربی (گروه 2-4) با تجویز دوزهای متفاوت 0 5 ،150 و300 میکرولیتر عصاره چای سبز قرار گرفتند. پس از بیهوشکردن موشها، زخم پوستی با پانچ 6 میلیمتری در پشت آنها ایجاد شد.سپس از همان روز اول بعد از ایجاد زخم، عصاره ی آبی 2درصد چای سبز درگروههای 2 تا 4 در اطراف محل زخم تزریق شد. موشهای گروه شاهد، روزانه با سرم فیزیولوژی تیمار شدند. وسعت زخم و درصد بهبود آن در روزهای اول، چهارم، هفتم وپانزدهم بعد از ایجاد زخم اندازهگیری و همچنین مدت بهبود کامل زخم ارزیابی شد. بافتشناسی دو نمونه از بستر زخم هر موش در روزهای 4، 7 و 15 بررسی و سلولهای فیبروبلاست، ماکروفاژ، نوتروفیل و آندوتلیوم عروقی آن شمارش شد. دادهها به روش طرح تحلیل واریانس عاملی تجزیه و تحلیل آماری شدند.
نتایج: درصد بهبود در روز پانزدهم در گروه شاهد،2/8±25، گروه2، 5/17±8/47، گروه 3، 1/18±5/66 و گروه4، 4/18±5/76 بود(01/0p‹ ). میزان فیبروبلاستها در گروههای مختلف به ترتیب عبارت بود از: گروه1 (شاهد) (5/10± 90 ،1/12±8/185 ،8/13±106)،گروه 2 (5/13±6/101، 5/15±152، 2/20±1/89) ،گروه 3 (4/10±2/110، 8/16±9/162 ،5/22±1/97) ،گروه 4 (5/11±5/121، 5/14±9/174 ،2/21±2/100 ) .
نتیجهگیری: عصاره آبی چای سبز موجب تسریع فرآیند التیام زخم باز پوست موش میشود. پیشنهاد میشود در زمینه غنیسازی محتوای این عصاره، اثربخشی سایر راههای مصرف آن، استفاده از مدلهای دیگر حیوانی (زخم مزمن وسوختگی...) و نیز بیماران انجام شود.
مقاله مروری:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1392/8/29 | پذیرش: 1392/8/29 | انتشار: 1392/8/29