دوره 33، شماره 2 - ( 4-1403 )
جلد 33 شماره 2 صفحات 159-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: برگرفته از طرح نمی‌باشد.
Ethics code: این مقاله از نوع مروری است که هیچ‌گونه آزمایشی بر روی ا
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rostamani H, Fakhraei O, Toosizadeh Khorasani F, Kelidari N. A Review of 3D Bioprinting Technologies in the Reconstruction of Human Nasal Cartilaginous Tissue. JGUMS 2024; 33 (2) :134-159
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2574-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2574-fa.html
رستمانی حسین، فخرایی امید، طوسی زاده خراسانی فاطمه، کلیدری نرگس. مروری بر فناوری‌های چاپ زیستی سه‌بعدی در بازسازی بافت غضروفی بینی انسان. مجله علوم پزشکی گیلان. 1403; 33 (2) :134-159
1- گروه مهندسی پزشکی، دانشکده پزشکی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
چکیده: (2272 مشاهده)
زمینه نقایص مختلف بینی بنا‌بر علل مادرزادی یا سوانح، تقاضای زیادی را برای عمل‌های بازسازی بینی ایجاد کرده‌اند. عیوب بینی علاوه‌بر نقص عملکردی به‌عنوان یک نقص زیبایی نیز شناخته می‌شود، چرا‌که شکل بینی از بارزترین ویژگی‌هایی است که چهره انسان را مشخص می‌کند. با‌این‌حال، روش‌های معمول بازسازی به دلیل محدودیت‌ها قادر به پاسخ‌گویی نیستند.
هدف این مطالعه با هدف بررسی توانایی روش‌های مختلف چاپ زیستی سه‌بعدی در‌زمینه رفع عیوب ناحیه بینی انجام شده است.
روش‌ها در این مطالعه مروری از مقالات موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی ساینس دایرکت، اشپرینگر، وایلی، کمبریج، دی گرویتر و گوگل‌اسکالر استفاده شده‌است. جست‌وجو با استفاده از کلیدواژه‌های tissue engineering ،nasal cartilage ،3D bioprinting و bioink materials و با محدودیت زمانی 4 سال اخیر انجام شد. از بین 300 مقاله یافت‌شده، در‌نهایت 159 مقاله بررسی شد.
یافته‌ها چاپ زیستی با داشتن پتانسیل منحصربه‌فرد در‌زمینه ترمیم و بازسازی بافت غضروفی بینی، می‌تواند روشی مناسب برای برطرف کردن این نواقص باشد. هیدروژل‌ها با توانایی بارگذاری مواد مختلف ضمن ایجاد تخلخل و همچنین قابلیت جذب آب و محصور کردن سلول‌ها به گزینه‌ای عالی برای تقلید ریزمحیط بافت میزبان بدل شده‌اند. از سوی دیگر، کندروسیت‌های اتولوگ و سلول‌های بنیادی مزانشیمی اصلی‌ترین منابع سلولی برای مهندسی بافت غضروف بینی هستند.
نتیجه‌گیری نتایج این تحقیق نشان داده که فناوری چاپ زیستی توانسته است بافت میزبان غضروف را به‌صورت ایمپلنت‌هایی قابل‌کاشت در جراحی تا حد قابل‌قبولی از‌لحاظ مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و مکانیکی تقلید کند. استفاده از چاپ زیستی در سطح بالینی محدود است، اما چشم‌انداز این فناوری از آن جهت امیدوارکننده است که می‌تواند با هزینه پایین، دقت منحصربه‌فرد و شخصی‌سازی، معایب و نقایص بینی را برطرف کند.
هدف این مطالعه با هدف بررسی توانایی روش‌های مختلف چاپ زیستی سه‌بعدی در‌زمینه رفع عیوب ناحیه بینی انجام شده است.
روش‌ها در این مطالعه مروری از مقالات موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی ساینس دایرکت، اشپرینگر، وایلی، کمبریج، دی گرویتر و گوگل‌اسکالر استفاده شده‌است. جست‌وجو با استفاده از کلیدواژه‌های tissue engineering ،nasal cartilage ،3D bioprinting و bioink materials و با محدودیت زمانی 4 سال اخیر انجام شد. از بین 300 مقاله یافت‌شده، در‌نهایت 159 مقاله بررسی شد.
یافته‌ها چاپ زیستی با داشتن پتانسیل منحصربه‌فرد در‌زمینه ترمیم و بازسازی بافت غضروفی بینی، می‌تواند روشی مناسب برای برطرف کردن این نواقص باشد. هیدروژل‌ها با توانایی بارگذاری مواد مختلف ضمن ایجاد تخلخل و همچنین قابلیت جذب آب و محصور کردن سلول‌ها به گزینه‌ای عالی برای تقلید ریزمحیط بافت میزبان بدل شده‌اند. از سوی دیگر، کندروسیت‌های اتولوگ و سلول‌های بنیادی مزانشیمی اصلی‌ترین منابع سلولی برای مهندسی بافت غضروف بینی هستند.
نتیجه‌گیری نتایج این تحقیق نشان داده که فناوری چاپ زیستی توانسته است بافت میزبان غضروف را به‌صورت ایمپلنت‌هایی قابل‌کاشت در جراحی تا حد قابل‌قبولی از‌لحاظ مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و مکانیکی تقلید کند. استفاده از چاپ زیستی در سطح بالینی محدود است، اما چشم‌انداز این فناوری از آن جهت امیدوارکننده است که می‌تواند با هزینه پایین، دقت منحصربه‌فرد و شخصی‌سازی، معایب و نقایص بینی را برطرف کند.
مقاله مروری: مقاله مروری |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1401/10/1 | پذیرش: 1402/8/8 | انتشار: 1403/4/11
دریافت: 1401/10/1 | پذیرش: 1402/8/8 | انتشار: 1403/4/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
