دوره 34، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 34 شماره 1 صفحات 91-80 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 1465
Ethics code: IR-ARUMS-REC-1398-484
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadehri K, Jafarnezhadgero A, fakhri Mirzanag E, Dehghani M. Effect of Long-term Sand Training on the Electrical Activity of Lower Limb Muscles in Men With Foot Pronation During Walking: A Randomized Clinical Trial. JGUMS 2025; 34 (1) :80-91
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2677-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2677-fa.html
قادری کوثر، جعفرنژادگرو امیر علی، فخری میرزانق احسان، دهقانی ماهرخ. اثر تمرینات طولانی‌مدت روی شن بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد با کف پای صاف طی راه رفتن. مجله علوم پزشکی گیلان. 1404; 34 (1) :80-91
اثر تمرینات طولانی‌مدت روی شن بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد با کف پای صاف طی راه رفتن
1- گروه بیو مکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده: (1426 مشاهده)
زمینه پای پرونیت یکی از عوامل مهم برای ایجاد آسیب در اندام تحتانی طی راه رفتن و دویدن است. به نظر می‌رسد تمرین روی شن می‌تواند به‌عنوان یک مداخله ورزشی برای درمان کف پای صاف مفید باشد.
هدف هدف از این مطالعه تعیین اثر تمرینات طولانی‌مدت بر روی شن بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد دارای کف پای صاف طی راه رفتن بود.
روش‌ها این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل60 نفر با پای پرونیت بود که در 2 گروه (30 نفر در گروه کنترل و 30 نفر در گروه آزمایش) به‌طور تصادفی قرار گرفتند. سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله با الکترودهای دو قطبی سطحی جهت ثبت فعالیت عضلات استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوسویه با اندازه‌های تکراری انجام شد.
یافته‌ها اثر عامل زمان بر فرکانس فعالیت عضله درشت نی قدامی (0/043=P) و فرکانس فعالیت عضله دو سر رانی (0/034=P) طی فاز پاسخ بارگیری به‌لحاظ آماری معنادار بود. مقایسه جفتی نتایج نشان‌دهنده افزایش معنادار میزان فرکانس این عضلات طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون بود. همچنین اثر تعاملی زمان و گروه بر میانه فرکانس عضله سرینی میانی طی فاز میانه اتکا، به لحاظ آماری معنادار بود.
نتیجه‌گیری تمرینات طولانی‌مدت بر روی شن منجر به افزایش فرکانس الکترمایوگرافی عضله درشت نی قدامی در فاز پاسخ بارگیری طی راه رفتن شد. به نظر می‌رسد در کنترل حرکت، تماس پنجه پا با سطح زمین مؤثر است و میزان نیروی عکس‌العمل زمین در راستای عمودی را کاهش می‌دهد.
هدف هدف از این مطالعه تعیین اثر تمرینات طولانی‌مدت بر روی شن بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد دارای کف پای صاف طی راه رفتن بود.
روش‌ها این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل60 نفر با پای پرونیت بود که در 2 گروه (30 نفر در گروه کنترل و 30 نفر در گروه آزمایش) به‌طور تصادفی قرار گرفتند. سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله با الکترودهای دو قطبی سطحی جهت ثبت فعالیت عضلات استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوسویه با اندازه‌های تکراری انجام شد.
یافته‌ها اثر عامل زمان بر فرکانس فعالیت عضله درشت نی قدامی (0/043=P) و فرکانس فعالیت عضله دو سر رانی (0/034=P) طی فاز پاسخ بارگیری به‌لحاظ آماری معنادار بود. مقایسه جفتی نتایج نشان‌دهنده افزایش معنادار میزان فرکانس این عضلات طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون بود. همچنین اثر تعاملی زمان و گروه بر میانه فرکانس عضله سرینی میانی طی فاز میانه اتکا، به لحاظ آماری معنادار بود.
نتیجه‌گیری تمرینات طولانی‌مدت بر روی شن منجر به افزایش فرکانس الکترمایوگرافی عضله درشت نی قدامی در فاز پاسخ بارگیری طی راه رفتن شد. به نظر می‌رسد در کنترل حرکت، تماس پنجه پا با سطح زمین مؤثر است و میزان نیروی عکس‌العمل زمین در راستای عمودی را کاهش می‌دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
