دوره 34، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 34 شماره 1 صفحات 103-92 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.UMA.REC.1402.064
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fakhri Mirzanag E, barghamadi M, Imani S. Comparison of the Electrical Activity of Lower Limb and Core Muscles During Walking in Men With Chronic Low Back Pain Compared to Healthy Controls. JGUMS 2025; 34 (1) :92-103
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2687-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2687-fa.html
فخری میرزانق احسان، برغمدی محسن، ایمانی سارا. مقایسه فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی و ثبات‌دهنده‌های مرکزی در افراد دارای کمردرد مزمن و سالم طی راه رفتن. مجله علوم پزشکی گیلان. 1404; 34 (1) :92-103
احسان فخری میرزانق*1 
، محسن برغمدی1 ، سارا ایمانی1
، محسن برغمدی1 ، سارا ایمانی1
1- گروه بیو مکانیک ورزشی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (914 مشاهده)
زمینه تغییرات بیومکانیکی تنه و اندام تحتانی طی راه رفتن و دویدن اغلب در افراد مبتلا به کمردرد مزمن مورد ارزیابی قرار گرفته است. با وجود مطالعات اساسی، تا به امروز، هیچ مطالعه مقایسه‌ای در‌مورد فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات طی راه رفتن در افراد مبتلا به کمردرد مزمن انجام نشده است.
هدف هدف از این مطالعه مقایسه مقادیر فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی و ثبات‌دهنده‌های مرکزی افراد دارای کمردرد مزمن و سالم طی راه رفتن بود.
روش‌ها پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی در سال 1402 در شهرستان اردبیل انجام شد. نمونه آماری این مطالعه شامل 10 نفر با بیماری کمردرد مزمن (سن: 2/5±25/4، وزن: 3/6±79/4 کیلوگرم، قد: 7/4±176/3 سانتی‌متر) و افراد سالم (سن: 2/9±25/8، وزن: 3/1±79/0 کیلوگرم، قد: 7/1±176/6 سانتی‌متر) بودند. طی آزمون، شرکت‌کنندگان با پای برهنه در یک مسیر 18 متری راه رفتند و از یک سیستم الکترومایوگرافی برای ثبت فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اصلی اندام تحتانی و ثابت‌کننده تنه استفاده شد.
یافته‌ها نتایج تفاوت معناداری در فرکانس فعالیت عضلات راست شکمی در مرحله فاز پاسخ بارگیری (P=0/019 و d=0/495) و نیمه وتری (P=0/049 و d=0/436) در مرحله فاز میانه اتکا طی راه رفتن را نشان داد. نتایج نشان‌دهنده کاهش معنادار فرکانس فعالیت عضله راست شکمی در مرحله فاز پاسخ بارگیری در گروه بیماران با کمردرد مزمن در مقایسه با گروه سالم طی راه رفتن بود.
نتیجه‌گیری نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان‌دهنده تغییر معنادار فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات راست شکمی، نیمه وتری و راست‌کننده ستون فقرات در بیماران مبتلا به کمردرد در مقایسه با افراد سالم بود.
هدف هدف از این مطالعه مقایسه مقادیر فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی و ثبات‌دهنده‌های مرکزی افراد دارای کمردرد مزمن و سالم طی راه رفتن بود.
روش‌ها پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی در سال 1402 در شهرستان اردبیل انجام شد. نمونه آماری این مطالعه شامل 10 نفر با بیماری کمردرد مزمن (سن: 2/5±25/4، وزن: 3/6±79/4 کیلوگرم، قد: 7/4±176/3 سانتی‌متر) و افراد سالم (سن: 2/9±25/8، وزن: 3/1±79/0 کیلوگرم، قد: 7/1±176/6 سانتی‌متر) بودند. طی آزمون، شرکت‌کنندگان با پای برهنه در یک مسیر 18 متری راه رفتند و از یک سیستم الکترومایوگرافی برای ثبت فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اصلی اندام تحتانی و ثابت‌کننده تنه استفاده شد.
یافته‌ها نتایج تفاوت معناداری در فرکانس فعالیت عضلات راست شکمی در مرحله فاز پاسخ بارگیری (P=0/019 و d=0/495) و نیمه وتری (P=0/049 و d=0/436) در مرحله فاز میانه اتکا طی راه رفتن را نشان داد. نتایج نشان‌دهنده کاهش معنادار فرکانس فعالیت عضله راست شکمی در مرحله فاز پاسخ بارگیری در گروه بیماران با کمردرد مزمن در مقایسه با گروه سالم طی راه رفتن بود.
نتیجه‌گیری نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان‌دهنده تغییر معنادار فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات راست شکمی، نیمه وتری و راست‌کننده ستون فقرات در بیماران مبتلا به کمردرد در مقایسه با افراد سالم بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
