دوره 34، شماره 2 - ( 4-1404 )
جلد 34 شماره 2 صفحات 129-120 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 195140104011
Ethics code: IR.GUMS.REC.1401.313
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimani R, Jalali M, Ahmad A, Khoshnoud Speily S. Investigating the Frequency of Physical Restraint and Related Factors in Psychiatric Hospital Wards. JGUMS 2025; 34 (2) :120-129
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2724-fa.html
URL: http://journal.gums.ac.ir/article-1-2724-fa.html
سلیمانی ربابه، جلالی میر محمد، احمد آلاله، خوشنود اسپیلی ثمین. بررسی فراوانی مهار فیزیکی و عوامل مرتبط با آن در بخش‌های بستری بیمارستان روان‌پزشکی. مجله علوم پزشکی گیلان. 1404; 34 (2) :120-129
ربابه سلیمانی1 
، میر محمد جلالی2 ، آلاله احمد1 ، ثمین خوشنود اسپیلی*3
، میر محمد جلالی2 ، آلاله احمد1 ، ثمین خوشنود اسپیلی*3
1- گروه روان‌پزشکی، مرکز تحقیقات علوم شناختی، رفتاری و اعتیاد کاوش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی حضرت زینب(س)، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی حضرت زینب(س)، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
چکیده: (648 مشاهده)
زمینه مهار فیزیکی از 65 سال قبل تاکنون به‌منظور محافظت از بیمار در برابر آسیب به خود، برای ایمنی کارکنان و سایر بیماران و جلوگیری از آسیب به تجهیزات استفاده می‌شود.
هدف هدف از مطالعه تعیین فراوانی مهار فیزیکی و عوامل مرتبط با آن در بخش‌های بستری بیمارستان روان‌پزشکی بود.
روش‌ها مطالعه حاضر توصیفی‌مقطعی بوده و بر روی 214 بیمار بستری تحت مهار فیزیکی در بیمارستان روان‌پزشکی شفا در سال 1401 انجام شد. داده‌ها از پرونده و فرم‌های مهار استخراج شدند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار STATA نسخه 14 انجام شد.
یافته‌ها نتایج نشان داد فراوانی مهار فیزیکی 295 مهار (10/13 درصد) بود. میانگین سنی بیماران 12/5±36/7 سال و 147 نفر (69 درصد) مرد و 91 نفر (51/1 درصد) زن، 115 نفر (60/3 درصد) بیکار و 102 نفر (53/4 درصد) مجرد بودند. ۱۶۵ نفر از ۲۱۴ بیمار یعنی 77/1 درصد سابقه بستری و ۱۱۵ نفر (53/7 درصد) سابقه مصرف مواد داشتند. میانگین مدت‌زمان مهار 7/6±18/5 دقیقه بود. بیشترین مهار فیزیکی در بیماران با تشخیص سایکوز مواد (61 نفر، 15/5درصد) و در عصر (87 نفر، 40/9 درصد) انجام شده بود و بیشترین علت مهار پرخاشگری (81 مورد، 32 درصد) بود.
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد فراوانی مهار در مردان مجرد، با سابقه بستری، مصرف مواد، تشخیص سایکوز مواد و تحصیلات زیر دیپلم و بیکار بیشتر بود. بیشترین پرسنل درگیر در فرایند مهار پرستاران و بیشترین علت مهار در بیماران، پرخاشگری بود و شیوع مهار در شیفت عصر بیشتر بود. شناسایی عوامل مؤثر در مهار در تدوین استراتژی‌های پیشگیرانه، مداخلات دقیق‌تر، تدوین برنامه آموزش به بیمار و تیم درمانی در بیمارستان روان‌پزشکی کمک‌کننده است.
هدف هدف از مطالعه تعیین فراوانی مهار فیزیکی و عوامل مرتبط با آن در بخش‌های بستری بیمارستان روان‌پزشکی بود.
روش‌ها مطالعه حاضر توصیفی‌مقطعی بوده و بر روی 214 بیمار بستری تحت مهار فیزیکی در بیمارستان روان‌پزشکی شفا در سال 1401 انجام شد. داده‌ها از پرونده و فرم‌های مهار استخراج شدند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار STATA نسخه 14 انجام شد.
یافته‌ها نتایج نشان داد فراوانی مهار فیزیکی 295 مهار (10/13 درصد) بود. میانگین سنی بیماران 12/5±36/7 سال و 147 نفر (69 درصد) مرد و 91 نفر (51/1 درصد) زن، 115 نفر (60/3 درصد) بیکار و 102 نفر (53/4 درصد) مجرد بودند. ۱۶۵ نفر از ۲۱۴ بیمار یعنی 77/1 درصد سابقه بستری و ۱۱۵ نفر (53/7 درصد) سابقه مصرف مواد داشتند. میانگین مدت‌زمان مهار 7/6±18/5 دقیقه بود. بیشترین مهار فیزیکی در بیماران با تشخیص سایکوز مواد (61 نفر، 15/5درصد) و در عصر (87 نفر، 40/9 درصد) انجام شده بود و بیشترین علت مهار پرخاشگری (81 مورد، 32 درصد) بود.
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد فراوانی مهار در مردان مجرد، با سابقه بستری، مصرف مواد، تشخیص سایکوز مواد و تحصیلات زیر دیپلم و بیکار بیشتر بود. بیشترین پرسنل درگیر در فرایند مهار پرستاران و بیشترین علت مهار در بیماران، پرخاشگری بود و شیوع مهار در شیفت عصر بیشتر بود. شناسایی عوامل مؤثر در مهار در تدوین استراتژی‌های پیشگیرانه، مداخلات دقیق‌تر، تدوین برنامه آموزش به بیمار و تیم درمانی در بیمارستان روان‌پزشکی کمک‌کننده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
