مقالات پذیرفته شده
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 27763
Ethics code: IR.SUMS.MED.REC.1402.150
سجاد وطنی ستوده1 
، فاطمه عسکری1 ، کیوان صاحبی2 ، سید محمود سجادی1 ، یوسف شریفی1 ، رسول علیمی3 ، عارف تیموری*4
، فاطمه عسکری1 ، کیوان صاحبی2 ، سید محمود سجادی1 ، یوسف شریفی1 ، رسول علیمی3 ، عارف تیموری*4
1- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
4- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، مرکز تحقیقات علوم پایه در بیماری‌های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
4- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، مرکز تحقیقات علوم پایه در بیماری‌های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (362 مشاهده)
زمینه: اکینوکوکوز کیستیک یک بیماری انگلی مشترک بین انسان و حیوانات است که در بسیاری از نقاط جهان شیوع دارد. درمان دارویی این بیماری به واسطه عوارض جانبی داروها با چالش‌هایی روبه‌رو شده‌است.
هدف: در این مطالعه، اثر عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر روی پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید در شرایط برون‌تنی بررسی شد.
روش‌ها: عصاره‌ی هیدروالکلی ریشه خشک گیاه شیرین‌بیان به روش پرکولاسیون استخراج و در غلظت‌های 5، 10، 20، 40 و 80 میلی گرم بر میلی لیتر تهیه و در زمان‌های 10، 20، 30، 60 و 120 دقیقه با پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید مجاور شد. درصد مرگ‌ومیر پروتواسکولکس‌ها با استفاده از رنگ آمیزی ائوزین و مشاهده با میکروسکوپ نوری محاسبه شد. محلول بافر فسفات (PBS) و سالین هایپرتونیک (20 درصد) به‌ترتیب، به‌عنوان کنترل منفی و مثبت استفاده شدند.
یافته‌ها: عصاره‌ی هیدروالکلی شیرین‌بیان پس از 120 دقیقه و با غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر، 1.53 ± 18.67 درصد از پروتواسکواکس‌ها را کشت. بیشترین درصد کشندگی (3 ± 75 درصد) مربوط به غلظت 80 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر پس از 120 دقیقه بود که هر دو در مقایسه با گروه کنترل منفی تفاوت معنی‌دار آماری داشتند (001/0 > p).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه شیرین‌بیان می‌تواند یک داروی بالقوه ضدپروتواسکولکسی باشد. با این حال، انجام مطالعات بیشتر، به‌ویژه از جهت سمیت سلولی و مدل‌های درون‌تنی و بالینی، جهت تأیید اثرات و ارزیابی عوارض جانبی و ایمنی آن ضروری است.
هدف: در این مطالعه، اثر عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر روی پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید در شرایط برون‌تنی بررسی شد.
روش‌ها: عصاره‌ی هیدروالکلی ریشه خشک گیاه شیرین‌بیان به روش پرکولاسیون استخراج و در غلظت‌های 5، 10، 20، 40 و 80 میلی گرم بر میلی لیتر تهیه و در زمان‌های 10، 20، 30، 60 و 120 دقیقه با پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید مجاور شد. درصد مرگ‌ومیر پروتواسکولکس‌ها با استفاده از رنگ آمیزی ائوزین و مشاهده با میکروسکوپ نوری محاسبه شد. محلول بافر فسفات (PBS) و سالین هایپرتونیک (20 درصد) به‌ترتیب، به‌عنوان کنترل منفی و مثبت استفاده شدند.
یافته‌ها: عصاره‌ی هیدروالکلی شیرین‌بیان پس از 120 دقیقه و با غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر، 1.53 ± 18.67 درصد از پروتواسکواکس‌ها را کشت. بیشترین درصد کشندگی (3 ± 75 درصد) مربوط به غلظت 80 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر پس از 120 دقیقه بود که هر دو در مقایسه با گروه کنترل منفی تفاوت معنی‌دار آماری داشتند (001/0 > p).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه شیرین‌بیان می‌تواند یک داروی بالقوه ضدپروتواسکولکسی باشد. با این حال، انجام مطالعات بیشتر، به‌ویژه از جهت سمیت سلولی و مدل‌های درون‌تنی و بالینی، جهت تأیید اثرات و ارزیابی عوارض جانبی و ایمنی آن ضروری است.
واژه‌های کلیدی: کیست هیداتید، پروتواسکولکس، گیاه شیرین‌بیان، عصاره‌ی هیدروالکلی، عوامل پروتواسکولکس‌کش
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
