مقالات پذیرفته شده
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 1404-6-125-90926
Ethics code: IR.TUMS.SPH.REC.1403.162
مهدیه سروری مجد1 
، مژگان آریایی پور1 ، عشرت بیگم کیا1 ، سیده هاجر شارمی2 ، مهدی محبعلی1 ، اکرم سپه وند1 ، آزاده جعفری2 ، زهره فخریه کاشان*1
، مژگان آریایی پور1 ، عشرت بیگم کیا1 ، سیده هاجر شارمی2 ، مهدی محبعلی1 ، اکرم سپه وند1 ، آزاده جعفری2 ، زهره فخریه کاشان*1
1- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری، بیمارستان الزهرا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
2- گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری، بیمارستان الزهرا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
چکیده: (7 مشاهده)
زمینه: فاسیولازیس یکی از بیماریهای اندمیک در استان گیلان است. خانمهای باردار بهعنوان یک گروه پرخطر در معرض ابتلا به عفونتهای مختلف از جمله فاسیولیازیس در مناطق اندمیک گونههای فاسیولا میباشند .
هدف: این مطالعه مقطعی، شیوع سرولوژی فاسیولیازیس را در زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهرا در رشت، شمال ایران، طی سال‌های 1403-1404 بررسی نموده است.
روش‌ها: ابتدا پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک، علائم بالینی و درصد ائوزینوفیل در خون محیطی، برای افراد تکمیل شد. از هر فرد ۳ سی‌سی خون گرفته شد و با استفاده از آنتی‌ژن سوماتیک فاسیولا، تست الایزای غیرمستقیم ( Indirect- ELISA Test ) برای آنتی‌بادی IgG انجام شد. داده‌ها با نرم افزار ۲۵ SPSS تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، ۳۶۵ زن باردار با میانگین سنی28/12± 9/31 و محدودهی سنی ۱۵ تا ۴۸ سال شرکت کردند. شیوع سرمی فاسیولیازیس 8/3 درصد (فاصله اطمینان ۹۵درصد: از 1/2 درصد تا 5/5 درصد ) بود. زنان سرولوژی مثبت در هفته‌های ۲۷ تا ۳۹ بارداری بودند. اکثر شرکتکنندگان (1/92 درصد) ساکن شهر و 9/7 درصد ساکن روستا بودند. 6/98 درصد از شرکتکنندگان سبزیجات را بدون ضدعفونی مناسب مصرف می‌کردند. زنان سرولوژی مثبت فاسیولا، درصد ائوزینوفیلی ۲ تا ۲۸ درصد با میانگین: 9/4 درصد ± 8/6 درصد را داشتند، که برای 5/28 درصد آنها هایپرائوزینوفیلی (>۴۵۰ در میلی‌لیتر خون) گزارش شد. زنان سرولوژی مثبت فاسیولا در مقایسه با زنان سرولوژی منفی فاسیولا، آنها میانگین WBC بالاتر (K/µL 2/2 ± 2/11) و کاهش هموگلوبین (g/dL 3/1 ± 6/11) را نیز در خونمحیطی داشتند.
نتیجه‌گیری: استان گیلان منطقه‌ای بومی برای فاسیولیازیس در ایران است. زنان باردار در این مناطق از گروههای در معرض خطر هستند، زیرا هم‌پوشانی علائم بارداری و فاسیولیازیس می‌تواند تشخیص را به تأخیر بیندازد و درمانهای رایج این بیماری در بارداری، با عوارض برای جنین همراه است. لذا، آموزش بهداشت و شستشوی صحیح سبزیجات برای زنان در سنین باروری در مناطق بومی توصیه می‌شود.
هدف: این مطالعه مقطعی، شیوع سرولوژی فاسیولیازیس را در زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهرا در رشت، شمال ایران، طی سال‌های 1403-1404 بررسی نموده است.
روش‌ها: ابتدا پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک، علائم بالینی و درصد ائوزینوفیل در خون محیطی، برای افراد تکمیل شد. از هر فرد ۳ سی‌سی خون گرفته شد و با استفاده از آنتی‌ژن سوماتیک فاسیولا، تست الایزای غیرمستقیم ( Indirect- ELISA Test ) برای آنتی‌بادی IgG انجام شد. داده‌ها با نرم افزار ۲۵ SPSS تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، ۳۶۵ زن باردار با میانگین سنی28/12± 9/31 و محدودهی سنی ۱۵ تا ۴۸ سال شرکت کردند. شیوع سرمی فاسیولیازیس 8/3 درصد (فاصله اطمینان ۹۵درصد: از 1/2 درصد تا 5/5 درصد ) بود. زنان سرولوژی مثبت در هفته‌های ۲۷ تا ۳۹ بارداری بودند. اکثر شرکتکنندگان (1/92 درصد) ساکن شهر و 9/7 درصد ساکن روستا بودند. 6/98 درصد از شرکتکنندگان سبزیجات را بدون ضدعفونی مناسب مصرف می‌کردند. زنان سرولوژی مثبت فاسیولا، درصد ائوزینوفیلی ۲ تا ۲۸ درصد با میانگین: 9/4 درصد ± 8/6 درصد را داشتند، که برای 5/28 درصد آنها هایپرائوزینوفیلی (>۴۵۰ در میلی‌لیتر خون) گزارش شد. زنان سرولوژی مثبت فاسیولا در مقایسه با زنان سرولوژی منفی فاسیولا، آنها میانگین WBC بالاتر (K/µL 2/2 ± 2/11) و کاهش هموگلوبین (g/dL 3/1 ± 6/11) را نیز در خونمحیطی داشتند.
نتیجه‌گیری: استان گیلان منطقه‌ای بومی برای فاسیولیازیس در ایران است. زنان باردار در این مناطق از گروههای در معرض خطر هستند، زیرا هم‌پوشانی علائم بارداری و فاسیولیازیس می‌تواند تشخیص را به تأخیر بیندازد و درمانهای رایج این بیماری در بارداری، با عوارض برای جنین همراه است. لذا، آموزش بهداشت و شستشوی صحیح سبزیجات برای زنان در سنین باروری در مناطق بومی توصیه می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان تحت مجوز
Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 است.
تماس با ما
کد پستی : 93345-41938
تلفن نمابر: 0133330939
وبسایت: http://journal.gums.ac.irو ایمیل: medjour@gums.ac.ir
